CHAPTER 12- REALIZATION
MIRACLE POV.
Naka kulong ako sa kwarto ko. At buong mag hapon akong nandito. Mabuti na lang din at wala akong klase dahil wala akong mood na pumasok ngayun. I feel exhausted so much right now.
I cant deny na na mimiss ko si Dwayne, pero minsan kasi mag sasawa ka na lang sa paulit-ulit na routine namin. Na para ba akong virus na ayaw na ayaw nyang mapalapit sa kanya.
Kaya masisi nyo ba ako kung ganito ako umakto ngaun ,yung tipong ayaw ko syang makita pero namimiss ko talaga sya. Ganun talaga pagmahal mo ang isang tao handa kang mag tiis kahit gaano na kasakit sa pakiramdam. Atsaka Naka sanayan ko din kasi na makita sya araw-araw kahit na hindi nya ako pinapansin, na para ba akong hangin na hindi na kikita.
I heard a buzzer kaya agad akong tumayo and face the fu
