ฉันก้มหน้าหลบสายตาคาดคั้นของสงครามที่กำลังจ้องมองมา
“เส้นด้าย!” เขาเรียกชื่อฉันเสียงแข็งก่อนจะเอามือมาจับให้เงยหน้าขึ้นมาสบตากับตัวเอง “อื้อ”
“พูด”
“ก็พูดอยู่นี่ไงนายจะเค้นอะไรนักหนา”
“ตอบคำถามของฉัน”
“อย่ามาทำเสียงดุใส่ฉันนะ”
“พูดมาดิ!!”
ฉันถอนหายใจออกมาหนักๆ เมื่อเขาจะให้พูดให้ได้ จนสุดท้ายก็ต้องยอม
“ฉันโทรไปหานุ่มนิ่มมา”
“แล้ว?”
“ก็แค่นั้นไม่มีอะไร”
“คุยอะไรกันบ้าง”
“ทำไมต้องอยากรู้ นายสนใจเด็กนั่นงั้นหรอ”
“เป็นแฟนกันแล้วเธอก็ไม่ควรปิดบัง ไม่ใช่?”
“แต่ก็ไม่จำเป็นต้องเล่าทุกอย่างนี่”
เพราะฉันไม่ยอมเล่าสักทีสงครามจึงพ่นลมหายใจออกแรงๆ ก่อนจะใช้มือดันฉันให้ลุกขึ้นออกจากตัก
“อื้อ! ไม่ลุก”
“จะกลับห้อง”
“พอยอมเป็นแฟนแล้วนายก็เมินฉันแบบนี้หรอ ถ้าอย่างนั้นฉันขอถอนคำพูด ไม่เป็นแฟนนายแล้ว!!”
“ไม่ได้!! พูดแล้วห้ามคืนคำ” สงครามรีบตอบกลับเสียงแข็ง
“เอาแต่ใจ”
“จะไม่
