EP.5 ละเมิดกฎ

879 Words
"ฮื่อออ" ผมลืมตาตื่นมาก็เห็นผ้าม่านที่ระเบียงเปิดออกครึ่งหนึ่ง แดดเลยเล็ดลอดเข้ามาได้ แม้จะเมาหนักแค่ไหนผมก็ตื่นทันไปเรียนเสมอ แกร๊ก "ตื่นแล้วช่วยไปอาบน้ำด้วยนะคะหนูจะเอาผ้าปูไปซัก เมื่อคืนพี่เมาแล้วไม่ยอมชำระล้างร่างกายเลย" ฉันเดินเข้ามาในห้องเพราะไปทำอาหารตรงระเบียงมาเนื่องจากห้องครัวที่นี่อยู่ด้านนอก "สั่งกูเป็นแม่เลยอีนี่" ผมลุกขึ้นนั่งอย่างงัวเงียก็เห็นมันถือจานกับแก้วเข้ามา "หนูปิ้งขนมปังกับกาแฟดำมาให้พี่จะได้หายปวดหัว" ฉันวางอาหารไว้บนโต๊ะทำงานที่อยู่ปลายเตียงก่อนที่จะเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่เพิ่งรีดเสร็จแขวนไว้หน้าตู้ "มึงรีดเสื้อให้กูทำไม" "เสื้อพี่ยับเหมือนถูกวัวเหยียบ หนูเลยรีดให้ค่ะรีบไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวไปเรียนไม่ทันนะคะ" ฉันเพิ่งรู้ว่าวิทยาลัยที่พี่แดนเรียนเป็นที่เดียวกับที่เขาเรียนอยู่ซึ่งปิดเทอมจะมีภาคพิเศษให้เรียนด้วย ไม่น่าเชื่อว่าอาการแฮงค์จะหายด้วยกาแฟดำปกติผมตื่นมาต้องปวดหัวตลอดแต่พอกินกาแฟที่มันชงให้กับรู้สึกสดชื่นขึ้นมา "วันนี้ตอนเย็นมึงจะแดกอะไร" ผมก็ถามไปตามมารยาทอย่างนั้นแหละ "ข้าวต้มปลาได้ไหมคะ หนูชอบทานข้าวต้มปลาแล้วก็ทำเป็นด้วย" ฉันรีบตอบอย่างตื่นเต้น "ตกลงเดี๋ยวตอนเย็นกูซื้อก๋วยเตี๋ยวมาให้" หลังจากพูดจบเหล็กก็ใส่รองเท้าพร้อมกับหิ้วกระเป๋าออกไปเรียน "ขะ...ข้าวต้มปลาค่ะ" ฉันพูดย้ำกับตัวเองช้า ๆ ไม่รู้ว่าเขาฟังผิดหรือจงใจจะแกล้งกันแน่ ตอนนี้เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนเหล็กเดินเข้าห้องมาพร้อมกับถือถุงก๋วยเตี๋ยวเข้ามาด้วย "ของมึง เเดกๆ ซะ! " "หนูต้มมาม่ากินแล้วค่ะพี่กลับซะดึกเลยใครจะรอได้" "วุ่นวายน่ารำคาญ" ฟุ๊บ "หนูเพิ่งซักผ้าปูใหม่พี่ช่วยไปอาบน้ำก่อนจะนอนได้ไหมคะ" ฉันเริ่มจะหงุดหงิดขึ้นเมื่อพี่เหล็กมาถึงก็ทิ้งตัวลงนอนไม่ชำระร่างกายอีกแล้วทั้งที่ไปเมากลับมาเช่นเคย "นี่มันห้องกูมึงจะทำไม! กูไม่อาบเว้ยยย" ผมพูดทั้งที่ไม่ลืมตาพอดีว่าแวะไปร้านเจ๊มาก็เลยดื่มสังสรรค์กับพวกไอ้โด้จนเมาแอ๋ "ตะ..แต่หนูเพิ่งซักผ้านะคะ" ฉันถอนหายใจพร้อมกับเสียงดังใส่ ยอมรับว่าโมโหมากแล้วจริงๆ "กูไม่ไป" เสียงหนักแน่นที่เป๋ไปมาของผมดูท่าจะทำให้มันไม่พอใจ ดวงตาที่หนักอึ้งพยายามจ้องมองมันที่ยืนเท้าเอวทำหน้ามุ่ยอยู่ "หนูสั่งให้พี่ไปอาบน้ำ" อึ๊บ ตึบ! โมราก้าวขาขึ้นบนเตียงแล้วดึงแขนของเหล็กเพื่อที่จะกระชากเขาให้ยืนขึ้น แต่แรงที่มีน้อยนิดกลับทำให้ตัวเธอเซจนล้มลงมาทับบนตัวของเขาแทน "อักกกก" ฉันรู้สึกจุกมากจนร้องเจ็บออกมา "ขนาดขึ้นคร่อมกูแบบนี้ยังไม่รู้สึกมีอารมณ์เลย นมมีไหนหมดวะ" ผมพูดเสียงแผ่วคล้ายคนลิ้นพันกัน "พี่เหล็กลามก! " ฉันรีบผงกหัวขึ้นไปต่อว่ากับคำพูดจาที่คุกคามทันที ควั๊บ "อ๊ายย" เสียงโวยวายของฉันที่ร้องดังลั่นขึ้นอีกครั้ง เมื่อเขาพลิกตัวแล้วใช้สองแขนรัดตัวฉันไว้แน่นตอนนี้เราประกบหน้ากันอยู่ในท่าตะแคง "นอนสักทีกูง่วง" ผมรำคาญหนักจนต้องทำให้มันนิ่งที่สุด เลยกอดรัดฟัดเหวี่ยงมันเอาไว้ซะเลยแต่กลิ่นแชมพู อ่อนๆ ตีปะทะจมูกผมอย่างจัง 'หอมฉิบหายเลยครับ' "พี่กำลังจะละเมิดกฎนะคะ น...หนูบอกแล้วไงว่าอย่าแตะต้องเกินเลยตัวหนู'' "มึงไม่เคยได้ยินหรือไงว่า'กฎมีไว้แหก'! ถ้ามึงยังไม่อยู่นิ่ง กูจับกระแทกจริง ๆ นะ" "..." พี่เหล็กอาจจะแค่ขู่ก็ได้ แต่ทำยังไงดีฉันกลัวจนสั่นเลยได้แต่นิ่งเงียบไม่พูดจาตอนนี้อึดอัดไปหมดเพราะถูกกอดรัดเอาไว้แน่น นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันอยู่ในอ้อมกอดของผู้ชาย เช้าต่อมา "อื้อออ" ผมไม่รู้ว่าตัวเองกลับมาได้ยังไงรู้แค่ว่าเมาหนักมากเท่านั้น พอตอนเช้าแสงแดดแยงตาก็ทำให้ผมสะลึมสะลือตื่นแต่ว่า... เชี่ย! ผมสบถออกมาอย่างตกใจเมื่อในอ้อมกอดของผมมีร่างเล็ก ๆ นอนขดตัวอยู่ ใบหน้าที่ไร้การตกแต่งริมฝีปากชมพูระเรื่อจมูกเล็กทำให้ทุกอย่างดูลงตัวไปหมด ผมจ้องมองอยู่แบบนั้นจนกระทั่งเสียงมือถือสั่น ตื๊ดดด~ "เออ กำลังจะไป" สติผมกลับขึ้นมาเมื่อไอ้โด้โทรตามไปเรียน ผมรีบผละตัวออกจากมันทันที นี่เมื่อคืนนี้ผมนอนกอดน้องสาวศัตรูทั้งคืนเลยเหรอวะเนี่ย!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD