คลืกกก
"โอ๊ยยย พี่เหล็ก"
คะนิ้งขมวดคิ้วจ้องสภาพเหล็กที่พยายามคลานลากตัวเองออกมาจากห้องน้ำ เธอรีบแบกร่างที่เมาแอ๋ขึ้นมาวางนอนบนเตียง
"โมราอย่าทิ้งกูนะ ฮื้อออ"
"พี่เหล็ก..."
"กูรักมึงมากและกูผิดเอง ฮึก กูไม่เคยคิดว่าในอนาคตต้องมาเจอมึง"
เสียงพร่ำพรรณนาของชายที่เมาไร้สติ คะนิ้งเดินไปหยิบผ้าชุบน้ำเย็นถูไปทั่วใบหน้าของเขา
"พี่เหล็กทำเพื่อคะนิ้งมามากแล้ว ต่อไปคะนิ้งจะไถ่บาปให้พี่เหล็กบ้างนะคะ"
-บ้านแดน-
"เฮ้อออ ปิดเทอมสักทีแต่โคตรจะเหงาเพื่อนก็กลับบ้านนอกโมราก็ไม่อยู่" แดนนั่งเปิดทีวีดูหนังออนไลน์ในจอคอมพิวเตอร์ ตอนนี้เวลาเกือบจะหนึ่งทุ่มแล้ว
กึก~ตึก~แก๊ก
"เสียงเชี่ยไรวะ" บานหน้าต่างเริ่มมีการเคลื่อนไหวแดนลุกออกจากเตียงช้าๆ เพื่อเดินไปดู
พ่ามมมม! เชี้ย
"ว๊ายยย/เฮ๊ยยย!! " ผวั๊ะ
10นาทีต่อมา...
"จ...เจ็บไหมพี่"
คะนิ้งแอบปีนเข้าบ้านมาพร้อมขึ้นทางหน้าต่าง เธอสวนหมัดเข้าหน้าแดนอย่างจัง
