“ซี้ดด เจ็บ ๆ ๆ สูกะทาคอย ๆ แน” (ซี้ดด เจ็บ ๆ ๆ พวกมึงก็ทาเบา ๆ หน่อยสิ)
“เจ็บจั่งสิได้จำ หม่องอื่นมีบ่อึดบ่อยาก ไปหาสะแตกหยังกองเฟือง” (เจ็บจะได้จำ ที่อื่นมีตั้งเยอะตั้งแยะ ไม่รู้จะไปทำไมข้างกองฟาง)
ตองบ่นอุบพลางถลกเสื้อขึ้นทายาหม่องไปตามจุดสีแดงที่กระจายอยู่ทั่วตัว ไหนจะรอยช้ำที่หัวเข่าทั้งสองข้างอันเกิดจากการเล่นท่ายากอีก
“ไปเอาบรรยากาศเนาะ” (ไปเอาบรรยากาศไง)
“สิไปนอนสี้กันแซบ ๆ นอนเบิ่งดาวว่าซั่นเถาะ” (จะไปนอนเอากัน แล้วดูดาวไปด้วยว่างั้น)
แหวนเอ่ยขึ้นมาบ้าง
“เออ”
“แล้วเป็นจังได๋ ได้เบิ่งอยู่เบาะดาวมึง” (แล้วเป็นยังไง ได้ดูหรือเปล่าดาวน่ะ)
“บ่เห็นดอกดาว เห็นแต่สวรรค์ซั่นเจ็ดพุ่น” (ไม่เห็นหรอกดาว เห็นแต่สวรรค์ชั้นเจ็ด)
เพื่อนรักต่างเบ้ปากให้อย่างหมั่นไส้ บอกแล้วไงว่าอย่าให้มีบ้าง ไม่งั้นพวกมันจะได้หมั่นไส้ฉันอย่างเท่าทวีคูณ ล้างแค้นที่ก่อนหน้านี้ปล่อยให้ฉันหงอยเหงาอยู่คนเดียวมา
