ไทเกอร์รีบคว้ามือถือของเยลลี่เพื่อจะเปิดดูเบอร์โทรศัพท์ของผู้ชายเมื่อคืนจึงเกิดการยื้อยุดฉุดกระชากกันขึ้น
"อะ เอาของหนูคืนมานะคะ!" ฉันตวาดแต่พี่ไทเกอร์ไม่ฟัง "พี่คะหยุดนะ"
"เธอนั่นแหละหยุดสักที!!!"
"ฮึกกก"
"เธอเป็นห่าอะไรเยลลี่"
น้ำเสียงแววตาโหดร้ายที่ไม่เคยสัมผัสพูดเสียงเค้นแขนเล็กโดนคว้าแล้วบีบแน่นจนเธอเจ็บจนห่อไหล่แต่เขาก็ยังพูดต่ออย่างไม่พอใจ
"เมื่อคืนหลังจากเธอหายไปฉันโทรตามก็ไม่รับจึงลงไปนั่งรอด้านล่างอย่างใจร้อน ปรากฏว่าเห็นไอ้นั่นพยุงเธอมาในสภาพเมาแอ๋" ผมเริ่มคุมตัวเองไม่ไหว "ฉันแทบอยากพุ่งไปกระทืบมันให้จมตีนที่บังอาจกล้ามาอุ้มเธอ!"
"ปล่อยหนู อัก น..หนูเจ็บ"
"หลังจากนั้นฉันก็พาเธอกลับขึ้นมาบนห้องเช็ดเนื้อตัวห่มผ้าให้แต่ท่าทางดูชอบมันมากยังจับลูบแก้มมันส่งยิ้มหวานต่อหน้าฉัน"
"แล้วพี่ล่ะ แล้วทีพี่ อัก"
เขาไม่ปล่อยให้ฉันพูดอะไรแต่แรงกดบีบจนเจ็บทำให้รู้สึกยากจะหลุดพ้นพยายามดิ
