หัวใจดวงน้อยเหมือนโดนบีบเต็มกำมือ มันแหลกสลายละเอียดยิบ ฝีเท้าเล็กวิ่งออกจากตรงนั้นทันทีพร้อมน้ำตาที่รินไหล ทุกอย่างเป็นแผน..เพื่ออะไร..คำถามสับสนที่ถาโถมตอกย้ำความเสียใจ
ไนท์คลับ
ถัดไปอีกซอกตึกร้านกึ่งบาร์เปิดใหม่ เยลลี่นั่งหน้าบาร์กระดกดื่มเหล้าสีขาวใสไม่พัก เธอไม่อยากรับรู้ความเป็นจริงว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาทุกการกระทำเป็นเพียงแผนการชั่วร้าย
"น้องไหวไหมเนี่ย" บาร์เทนเดอร์หน้าบาร์เอ่ยถาม "ตัวนิดเดียวดื่มหนักเอาเรื่องนะ"
"หุบปากไปเลย!! พี่ไทเกอร์ ฮึก หนูไม่อยากคุยกับพี่"
"พี่ชื่อรถไถครับ"
"เงียบ!! ฮือออ"
ด้วยความมึนเมาสายตาโฟกัสดึงภาพในหัว เธอเห็นการแต่งตัวของบาร์เทนเดอร์ทำให้ย้อนคิดถึงผู้ชายหล่อเหลาแสนร้ายกาจ
"เสือก็เป็นเสือสินะ ฮึก พวกเขารวมหัวกันหลอกเรา ฮื้ออ" น้ำตาทะลักเหมือนเขื่อนพังของฉันไม่ยอมหยุดไหล
ตึ๊ก
ก่อนจะมีใครบางคนมานั่งด้านข้าง หน้าตาคุ้นสวมใส่เสื้อเชิ้ตสีดำ
"น้องเย
