Living with the Mafia Boss

CHAPTER 26

CHAPTER 26

I don’t know what kind of feeling is this. Nalalasing na ‘ko sa bawat mga halik niya at paghaplos niya sa aking katawan. Mali, hindi dapat ako magpadala sa kaniya dahil alam kong tanging katawan ko lang naman ang habol niya at kapag nagsawa na siya sa’kin ay tuluyan na niya akong iiwan.

Isinandal niya ako sa pader pagkapasok namin sa loob ng kuwarto niya at mariing hinalikan. Hindi ko namalayang wala na pala akong damit at tanging short na lang ang aking suot. Abala ang isang palad niya na humihimas sa isa kong dibdib at pinaglaruan pa ng daliri niya ang aking n*****s.

Dumako ang halik niya sa aking leeg at mariing sumipsip doon. Ilang sandali pa ay lumuhod siya sa harap ko at tinanggal ang aking short. Ipinatong niya ang hita ko sa kaniyang balikat at doon ay sinisid niya ang kaninang naglalawa kong kaselanan. Napasabunot na lang ako nang mahigpit sa kaniyang buhok at pinagmasdan ang ginagawa niya sa aking p********e.

“Gascon.” Tanging lumabas sa aking bibig.

Hindi niya ako pinansin at patuloy lang siya sa ginagawa sa aking p********e. At nang magsawa ay saka lang siya tumayo at muli akong hinalikan. Sa pagkakataong ito ay hindi katulad noong mga nauna kung paano niya ako halikan na may halong panggigigil. Marahan lamang ito na para bang ingat na ingat na ako’y masaktan.

Bumaba pa ang halik niya sa aking leeg patungo sa aking dibdib. Salitan niya itong sinipsip at dinilaan at pagkuwa’y pinaikot pa ang dila niya sa aking korona.Hindi ko na alam kung saan ko ibabaling ang ulo ko na para bang nagdidiliryo na ako. Habang ginagawa niya ‘yon ay hinihimas naman niya ang aking hiyas at napasigaw pa ako nang ipasok niya ang dalawang daliri niya rito.

“Ouch Gascon!” Nag-angat siya nang tingin at kahit madilim dito sa kaniyang kuwarto ay kita ko pa rin kung gaano siya kaguwapo.

Aaminin ko na na-attact ako sa kaniya at hindi ko alam kung bakit niya ginagawa sa akin ito. Ayokong dumating balang araw na tuluyan na akong mahulog sa kaniya at masaktan. Hindi ako ang tipo niya na seseryosohin kaya kung hindi ko naingatan ang p********e ko at least man lang ay naingatan ko ang puso ko. Ayokong magmahal ng isang katulad niya at ayoko rin ang isang katulad niya ang wawasask sa kinabukasan ko. Makita ko lang si papa at magkaroon lang ako ng pagkakataong makatakas ay aalis ako at titiyakin kong hinding-hindi ako matutunton ni Gascon.

Bahagya siyang lumayo sa’kin at pansin ko na unti-unti na niyang tinatanggal ang kaniyang saplot. Inihagis lang niya ito sa kung saan at muli niya akong nilapitan. Hinaplos niya ang aking mukha pababa sa aking mga labi. Sa ngayon ay hindi na ako nakakaramdam ng takot sa kaniya hindi katulad noong una na halos mamatay na ako dahil sa ginagawa niya sa aking katawan.

“I can’t promise that I will be careful this time. I want a hard f**k this time babe.” Nanlaki ang mga mata ko sa gulat at pinatalikod naman niya ako.

Nasa malaking bintana kami nakaharap at kitang-kita ang mga naglalakihang building. Medyo malalim na rin sa gabi at pansin ko pa ang kabilugan ng buwan.

Napatukod na lang ako sa salamin ng bintana at naramdaman ko na ang kaniyang pagtutok sa aking p********e. Nang makapasok na ito ay hinaplos niya pa ang aking likod patungo sa dalawang dibdib ko na tila doon kakapit at saka siya gumalaw sa aking likuran. Marahan lang ang paggalaw niya at medyo dinidiin niya pa ang paglabas-masok sa aking loob.

“Aaaah! Oooh Gascon,” ungol ko na unti-unti nang bumibilis ang paggalaw niya.

“That’s right Trinity, moan babe just moan,” saad niya habang patuloy ang pagbayo sa akin.

Hinugot niya ang sandata niya at binuhat niya ako papunta sa malaking kama niya. May kinuha siya sa kaniyang drawer at nakita kong posas ito at kaagad akong napabaling nang tingin sa kaniya.

“Like I said to you, that I can’t promise to be gentle this time.” Itinaas na niya ang kamay ko at pinosasan ito.

Binuka niya ang mga hita ko at inangat ang aking pag-upo na para bang nakalutang ako sa ere. Kita ko ang paghagod niya sa kaniyang p*********i at hindi ko lubos maisip kung talaga bang nagkasya sa’kin iyon. Muli niya itong ipinasok sa akin at mabilis na umulos na halos matumba na ang mga naka-display sa ibabaw ng kaniyang head board.

“Oh f**k Trinity! You’re making me crazy all the time,” hinihingal niyang saad sa akin.

Hindi ko na lang pinansin ang sinabi niya at hindi ko na alam kung saan ko pa ibabaling ang ulo ko. Ngayon naman ay walang kahirap-hirap niya akong naidapa at dumapa rin siya sa aking likuran. Mabilis ang kaniyang paggalaw na tila ba’y wala ng bukas.

“Oh my God Gascon!” sigaw ko.

Mahigpit niyang hinawakan ang isang braso ko at tiyak magkakaroon ako ng pasa nito bukas. Hinalikan niya ang balikat ko habang patuloy pa rin siya sa pagbayo sa aking likuran at kasabay naman noon ay ang mariin niya pang pagkagat rito.

Ilang madiing pagbayo niya pa at mabilis niyang hinugot ito mula sa akin at ramdam ko na ang mainit na lumabas sa kaniya. Pabagsak siyang nahiga sa tabi ko at ako nama’y parang lantang gulay na hindi makagalaw sa puwesto ko. Unti-unti na rin akong dinalaw nang antok dahil sa pagod at hindi ko na alam pa ang sumunod na nangyari.

Nagising ako na medyo masakit ang katawan ko na para bang binugbog ako ng sampung beses. Naalala ko ang nangyari sa amin ni Gascon kagabi at napapikit na lang ako nang mariin dahil parang gustong-gusto ko pa ang nangyari. Kung sabagay wala akong karapatang tumanggi dahil pag-aari niya ako gagawin niya kung ano man ang naisin niya sa katawan ko.

Dahan-dahan akong tumayo sa kama at pansin ko na wala na rin ang posas sa aking mga kamay at marahil ay si Gascon na rin ang nagtanggal noon. Bababa na sana ako ng kama nang mapagtanto ko na may suot na rin akong damit at wari ko’y damit ito ni Gascon.

Napailing na lang ako dahil hindi naman siya masyadong mahilig sa black. Saktong pagtayo ko ay nakaramdam ako nang kirot sa aking kaselanan kaya muli akong naupo sa kama. Hindi naman ito ang unang beses na ginawa namin ‘yon dahil kung tutuusin ay mas masakit pa ‘yon kaysa sa nararamdaman ko ngayon.

Lumabas na ako ng kuwarto niya at hinanap naman siya kung nasaan siya. Marahil ay nakaalis na ito dahil kahit saang sulok ng bahay niya ay hindi ko siya mahagilap. Nagpunta na lang ako sa kusina para magluto ng aking almusal bago pumasok dahil kagabi pa ako hindi kumakain at kasalanan ‘yon ni Gascon na dapat ay kakain ako pagkatapos kong maglaba.

Bubuksan ko na sana ang ref nang mabasa ko naman ang note na nakadikit doon. Kinuha ko ito at binasa at napakunot na lang ang noo ko dahil dito.

“Eat well babe and don’t forget to drink your vitamins so that you have so much strength when we do that again,” mahinang basa ko rito.

Napa-ikot na lang ang mga mata ko at bumuga nang malakas sa hangin. Napadakong bigla ang tingin ko sa lamesa nang makita ko ang isang bote na wari ko’y ito ang tinutukoy niya.

“Oh s**t! Talagang lalaspagin niya ‘ko? Vitamins huh?” Umirap pa ako at nagluto na lang ako ng aking almusal.

Pagkarating ko sa school ay nakita ko naman si Jhauztine na nagbabasa ng libro sa ilalim ng puno. Napangiti ako at tila hinihintay naman niya akong dumating. Lalapitan ko sana siya ng may lumapit naman sa kaniyang tatlong babaeng estudyante. Kumunot ang noo ko dahil kilala ko kung sino ang mga ‘yon, sila ang mga kaibigan ni Cristel at tiyak sasaktan nila si Jhauztine at natatakot ako para sa kaniya.

Ngunit kabaligtaran pala ‘yon ng iniisip ko. Ngumiti siya rito at saka tumayo, kitang-kita ko ang pagngiti niya sa mga ito na mas lalong ikinataka ko. Galit si Jhauztine kay Cristel at sa mga kaibigan niya pero paanong nangyaring magkasundo sila?

Nakamasid lang ako sa kanila at pinagmamasdan ang bawat kilos nila. Maya-maya pa’y umangkla si Jhauztine sa isang kaibigan ni Cristel at umalis sa lugar na ito. Napatulala na lang ako sa kawalan at hindi ko namalayan na may tumulong luha sa aking pisngi.

Bakit niya kasama ang mga kaibigan ni Cristel? Wala namang kaso sa’kin kung makipag-kaibigan siya sa iba pero bakit pa sa mga ‘yon? Anong dahilan niya? Tuluyan na ba niya akong pinagpalit sa mga ‘yon? Mga tanong na gumugulo sa aking isipan.

Dahil sa wala ako sa sarili ay may nabangga naman ako at hindi tinitingnan ang aking dinaraanan. Napahilot pa ako sa aking noo dahil nauntog na pala ako sa pader at mabuti na lamang ay walang nakakita sa akin dahil kung hindi ay pagtatawanan na naman ako ng mga estudyante rito.

“Are you okay?” Napalingon akong bigla dahill kilala ko ang boses na ‘yon.

“S-sir Mau,” gulat kong wika sa kaniya.

Lumapit siya sakin at tiningnan ang aking noo “Halika pumunta tayo sa clinic”

“Naku sir hindi na po okay lang po ako,” tanggi ko sa alok niya.

“Are you sure? Baka magbukol yan?”

“Huwag po kayo mag-alala matigas po ang ulo ko.” Natawa naman siya sa aking sinabi.

“Pumasok ka na ah, dahil kung hindi ibabagsak kita,” seryoso naman niyang wika sa akin.

Napayuko na lang ako dahil sa hiya at naalala ang nangyari noong nakaraang araw. Ang totoo niyan ay parang ayoko nang pumasok dahil ako mismo ay nahihiya sa nangyari at malamang kapag nakita nila ako ay bastusin na naman ako gaya noong lalaking lumapit sa akin.

“I know you’re still worried. Pero you don’t have to worry from now on Trinity.” Nag-angat ako nang tingin at takang tinitigan siya.

“P-po?”

“Sige na Trinity dahil mag-uumpisa na ang first class mo.” Tinalikuran na niya ako at naiwan naman akong nagtataka.

Nasa tapat na ako ng pintuan ng classroom namin at nag-aalangan naman akong pumasok sa loob. Samo’t sari ang naiisip ko na baka pagpiyestahan nila akong muli. Dahan-dahan naman akong naglakad papasok sa loob at nakita kong kaagad si Jhauztine na nakaupo sa kaniyang upuan. Tiningnan ko ang mga kaklase ko at parang wala rin naman silang pakialam at patuloy lang din ang pakikipagdaldalan nila sa katabi nila.

Tumabi ako kay Jhauztine at tumingin siya sa’kin na ngayo’y nagbabasa ng kaniyang libro. Ngumiti ako sa kaniya at itiniklop niya muna ang librong binabasa niya.

“Kanina ka pa ba?” sambit niya.

“Kararating ko lang. Kanina pa kita hinahanap akala ko kasi wala ka pa”

“Nauna na ‘ko rito baka kasi mamaya ma-late na naman ako eh”

“Siya nga pala Jhauztine, about doon sa alam mo na, iyong ano__”

“Ah ‘yong kumalat na pictures mo?” Nagyuko ako at napakagat labi na lang ako dahil sa hiya. “Don’t worry Trinity binura na ‘yon sa website ng school at pinarusahan na rin ang nagkasala”

“Kilala mo na kung sino ang nag-upload no’n?” Pansin ko na natigilan siya at nag-iwas nang tingin sa akin. “Jhauztine, kilala mo ba siya?”

“Si Cristel Trinity ang nag-upload no’n.” Awang ang labi ko nang marinig iyon sa kaniya.

Alam ko naman na walang ibang gagawa no’n kun’di siya lang. Malaki ang galit niya sa’kin kaya gagawin niya ang lahat para siraan lang ako kahit wala na siya rito sa school.

“Pero bakit? Saka paano mo nalaman?”

“Narinig ko sa mga kaibigan niya noong nag-uusap sila. Mabuti na nga lang pinatanggal na ng school ‘yon eh posible pang maapektuhan ang scholarship mo.” Mariin akong napapikit at napatapik ako sa aking noo.

Iyon pa ang kinakatakot ko ang mawala sa’kin ang scholarship ko. Ang pinaghirapan ko ng ilang taon ay tuluyang mawawala sa’kin. Muli kong hinarap si Jhauztine at gusto kong itanong sa kaniya kung bakit niya kasama ang mga kaibigan ni Cristel. At marahil iyon ang dahilan kung bakit siya sumasama sa mga ‘yon para malaman ang totoo. At gusto kong ipagpasalamat iyon sa kaniya dahil isa siya sa mga pinagkakatiwalaan kong kaibigan. Hindi ko siguro kakayanin ang lahat ng ito kung wala siya sa tabi ko.

“Ahm Jhauztine__” Hindi ko na naituloy pa ang sasabihin ko nang dumating na ang aming guro.

“Mamaya kain ulit tau sa point point ha?” bulong niya sa’kin.

Ngumiti ako sa kaniya at tumango. Masuwerte pa rin ako sa kabila nang pinagdadaanan ko dahil nagkaroon ako ng kaibigan na katulad niya na handa akong ipagtanggol ano mang oras. Balang araw ay babawi rin ako sa kaniya, hindi man ngayon pero habang buhay kong tatanawin na utang na loob ‘yon sa kaniya.