ตอนที่ 125
[ไยวันนี้ถึงโง่นัก]
"บ่าวรึ? ไยเจ้ามิฟังข้าดีๆ" คุณชายทวนคำ เมื่อนางแทนตัวเองว่าบ่าวเช่นเดิม ทั้งยังเอ่ยราวตัดรอนเขามิมีชิ้นดี
"บ่าวยังต้องฟังอะไรอีกเจ้าคะ บ่าวเข้าใจหมดแล้ว คุณชายมิต้อง...อื้อ!" นางพูดพร่ำแทบฟังมิได้ศัพท์จับใจความเพียงนางพยายามจะปฏิเสธเขา ทำให้ลู่หลิงซีต้องหยุดความคิดฟุ้งซ่านของนางด้วยปากของเขา แทนที่จะเป็นถ้อยคำอธิบาย
ริมฝีปากหยักสวยฉาบไปด้วยไออุ่นร้อนของร่างสูง ที่โน้มลงมาจุมพิตปิดริมปากอวบอิ่มที่เอาแต่พล่ามถ้อยคำระคายหูให้เงียบลง คุณชายกดจุมพิตย้ำๆ ตามเปลวโทสะที่กำลังปะทุเดือดในใจ เมื่อนางมิคิดจะฟังเขาเลย
"อื้อ! อื้อๆ" ซ่งเสวี่ยอิงเองที่ทั้งเสียใจทั้งขุ่นเคืองได้แต่พยศใส่คุณชายเป็นครั้งแรก นางทั้งดิ้นทั้งจิกทึ้ง ทุบตีใส่เนื้อตัวเขามิหยุด แต่มีหรือคุณชายลู่จะปล่อยให้ตนเองโดนนางกระทำรุนแรงใส่ฝ่ายเดียว
คุณชายหนุ่มจัดการรวบข้อมือนางทั้งสองข้างไว้แน่นด้วยมื
