ตอนที่ 128
[ข้าถักผมและทำอย่างอื่นได้ดีเช่นกัน]
"เพราะเจ้าเอาใจใส่พี่ พี่จึงอยากดูแลเจ้าบ้าง" คุณชายเอ่ยเหตุผล ก่อนจะจับให้นางนั่งดีๆ
สาวน้อยได้แต่หันหน้ากลับมา ทั้งที่ขอบตาค่อยๆ ร้อนผะผ่าวขึ้นเรื่อยๆ ทว่านางจำต้องข่มกลั้นความสุขที่เจื่อความขมขื่นนี้ไว้ในใจ
ยามเส้นผมยาวสลวยดำขลับถึงบั้นเอวคอด ที่ปล่อยสยายเต็มแผ่นหลังค่อยๆ ถูกคุณชายจับสางให้ช้าๆ อย่างตั้งใจ ยามถูกเอาใจเช่นนี้ ช่างเป็นช่วงเวลาที่สาวน้อยสุขใจยิ่ง สีหน้าของคุณชายลู่ยามนี้ช่างอ่อนโยนนัก
"เส้นผมเจ้านอกจากดำเงาเป็นประกาย ยังนุ่มลื่นมือราวแพรไหม พี่ชอบยิ่งนัก" คุณชายว่า นั่นทำให้เสวี่ยอิงมิแปลกใจแล้ว ว่าเหตุใดคุณชายถึงชอบนอนเล่นปอยผมนางจนหลับใหล ทั้งที่มือยังจับเส้นผมนางอยู่
"ยามยังเยาว์ทุกอย่างล้วนสวยสด วันหนึ่งเส้นผมของข้าก็ต้องแปรเปลี่ยน หาใช่จะดำขลับไปตลอดกาล" สาวน้อยเอ่ยตอบ ทว่าในถ้อยคำที่ดูเหมือนมิมีอะไรแฝงนัยนั้น ดวง
