… KAI’s POV …
“Kape ka muna,” Niel offered. Iniabot niya sa akin ang dala niyang mug. Umuusok pa ang kape.
Masama munang tingin ang ipinukol ko sa kanya bago ko iyon kinuha. Sumimsim ako at nakaginhawa naman sa akin ang mainit na inumin kahit papaano. “Malapit na ba tayo?” at saka matabang na tanong ko.
“Kapag may matanawan ka na na pier ay malapit na tayo,” tugon niya. Hindi ko nga lang alam if sarcastic iyon or gano’n lang talaga ang sagot niya.
Inirapan ko na lang siya kasi wala pa naman ako nakikita. Parang walang hangganan pa rin na kulay asul na karagatan ang aking natatanawan. Mga isla, at mga barko sa malayo lamang ang nakikita ko. However, I have no regrets na sumama ako kay Niel ngayon.
Kanina sa may sekretong paraiso pa lang, bago may nangyari ulit sa amin nang pau
