… JUKE’s POV …
Wala sa oras na naitigil ko ang paghalik kay Kai dahil sa nalasahan ko na maalat na likido at ang nadama kong basa sa pisngi niya. Nang inilayo ko ang sarili ko sa kanya ay tama ang naisip ko na lumuluha nga siya. Napatitig ako sa napakaamo niyang mukha. Naalala ko tuloy iyong unang beses na masilayan ko ang napaka-inosente niyang hitsura. Noong –
“Sabihin mo sa akin na hindi mo sinadya ang lahat, Juke. Please sabihin mo sa akin,” pero dahil aniya kasabay ng pagmulat niya ng mga mata ay naputol ang pag-alala ko sa nakaraan.
Nagkatitigan kami ng ilang sandali. And seeing her crying, I am disgusted with myself.
“Please stop crying. Wala kang dapat iyakan,” I said instead with absolute sincerity.
Subalit patuloy pa rin ang kanyang tahimik na pagluha. Bukas-sara ang
