“ฉันอิ่มแล้วล่ะค่ะ ขอโทษที ฉันอยากพักผ่อน ไปก่อนนะคะ”
“ผมจะไปสอบสวนซักฟอกคุณอย่างละเอียดในห้องดีไหม” เบนจามินถามขณะลดแก้วไวน์ในมือลงบนโต๊ะ ทำท่าจะลุกขึ้น และทำให้คนที่กำลังจะเดินไปต้องครุ่นคิดหนัก ตัดสินใจกลับมานั่งลงตรงข้ามเขาอย่างเดิมหลังประเมินผลได้ผลเสียแล้ว
“งั้นฉันนั่งเป็นเพื่อนคุณก่อนก็ได้ ฉันพักผ่อนมาทั้งวันแล้ว”
“ถึงว่าสมองคุณถึงได้แล่นพรวด ๆ หลอกลูกน้องผมซะหัวหมุน โชคดีที่ผมกลับมาทันไม่งั้นคุณคงหนีผมไปแล้ว”
คนที่โชคไม่เข้าข้าง ข่มความเสียดาย เม้มริมฝีปากแน่น ก่อนจะมองตอบสายตายั่วเย้าโทสะของเขา ไม่มีประโยชน์ที่จะแก้ตัว หรือโกหกว่าเธอไม่ได้ทำเพราะเบนจามินฉลาดเกินกว่าที่จะเชื่อเธอได้ลง
“ก็คุณกักขังลิดรอนสิทธิเสรีภาพของฉัน ฉันก็เลยต้องหาทางช่วยเหลือตัวเองแบบนี้”
“ของขวัญ ผมห้ามคุณแต่คุณไม่เคยฟังผมบ้างเลย”
“ทำไมฉันต้องฟังคุณ คุณเป็นใครมาบงการชีวิตฉัน มาเฟียค้ายาเสพติดค้าผู้หญิง
