ช่วงเย็น... แพรลดาลงมาทานอาหารตามปกติ แต่เธอดันได้ยินเสียงซุบซิบกันของบรรดาสาวใช้สามคนที่ยืนอยู่บริเวณนั้นเข้า
ในระหว่างที่กำลังนั่งทานอย่างอร่อย
และจับใจความได้ว่า พวกหล่อนกำลังกรี๊ดกร้าด พูดถึงคนสวนสุดหล่อคนใหม่ที่เพิ่งจะมาทำงานได้เพียงวันเดียว
ทำเอาเด็กสาวถึงขั้นรู้สึกฉุนขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผลเลยหละ จนต้องเอ่ยปากไล่พวกหล่อนออกไปให้พ้นหน้า
“นี่พวกเธอออกไปเลยนะ พูดมาก น่ารำคาญ!!!”
แพรลดาวางช้อนส้อมลงบนจานเสียงดัง ขณะหันหน้าไปตวาดใส่แก๊งสาวใช้พวกนั้น จนพากันวิ่งเตลิดหนีกลับเข้าไปในครัว
“คุณหนูเป็นอะไรคะ? เมื่อกี้ตอนลงมาทานอาหาร ยังอารมณ์ดี ๆ อยู่เลย”
ป้าแม่บ้านคนสนิทรีบเดินเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วง
“เปล่า! หนูแค่รำคาญพวกนั้นคุยกันเสียงดัง”
เธอตอบด้วยสีหน้าเฉยเมย ก่อนจะยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม
“งั้นทานต่อสิคะ คุณหนูเพิ่งจะทานไปได้นิดเดียวเองนะคะ”
“ไม่กินแล้ว หนูอิ่ม จะออกไปเดินย่อยห
