กว่าที่ร่างสูงจะยอมถอดถอนความใหญ่โตออกจากกายบาง ก็นานก็พอสมควรเลยที่เดียว ประหนึ่งว่าเขาต้องการให้น้ำรักสีขาวขุ่นมันเข้าไปในกายสาวจนหมดทุกหยาดหยดเลยก็ว่าได้ เหมือนฝันนั้นนอนหมดแรงอยู่ข้างๆ เขา เธอมีความสุขอย่างมาก ไม่ต่างจากเจ้าของร่างสูง
ความสุขล้นปริ่มที่เขามอบให้เมื่อสักครู่ มันทำให้ส่วนล่างของเธอฉ่ำแฉะไปด้วยน้ำรักจากเขา เธอต้องการทำความสะอาดมัน แต่ก็เหมือนว่าร่างสูงนั้นจะรู้ว่าเธอต้องการอะไร เพราะเขาช้อนตัวอุ้มร่างบางที่กำลังประคองร่างของตนเองลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
“นี่จะทำอะไรคะ” เสียงหวานเอ่ยถามเขาอย่างไม่เข้าใจ
“จะไปล้างไม่ใช่เหรอ” ธามเอ่ยถามกลับอย่างรู้ใจ
“ใช่ค่ะ แต่ไม่ต้องอุ้มก็ได้ค่ะ ฉันเดินไปเข้าห้องน้ำเองได้ ” เหมือนฝันพยักหน้าอย่างอายๆ คนอะไรรู้ดีจริงๆ รู้แม้กระทั่งความต้องการของเธอตอนนี้ก็สุดยอดแล้วเถอะ ต่อไปจะโกหกอะไรเขาก็ยากแล้วมั้ย
“ก็กลัวขาอ่อนก็เลยต้องอุ้มไง” ธามเอ่ยออ
