มู่ถิงฟางในคราบเมี่ยวหยงนั่งรินสุราให้ข่านแห่งอะเคซาร์ ไม่รู้ว่าแคว้นที่ว่ามันอยู่ที่ไหน นางเรียนจากตำราทุกเล่มก็ไม่เคยได้ยินชื่อแคว้น เผ่าพันธุ์หรือกลุ่มชนอะเคซาร์
“แคว้นของท่านอยู่ที่ไหน”
“อยู่ดินแดนโพ้นทะเล อีกฝั่งของเทือกเขาฮันซี”
“หลังเทือกเขาฮันซีเป็นทะเลมิใช่รึ”
“ฮ่า ๆ ๆ เจ้ากำลังสงสัยข้า ไม่เชื่อที่ข้าบอก”
“ก็ข้าเรียนมาว่าหลังเทือกเขาฮันซีมันเป็นทะเล มีเกาะเลี้ยงหอยมุกดำ และมีอ่าวปลาวาฬสีชมพู”
“เจ้าพูดอย่างกับเจ้าเคยไป”
“ข้าไม่เคยไปหรอก แต่ศึกษาจากตำราหลายเล่มล้วนกล่าวตรงกัน”
“สิ่งใดที่ยังไม่เคยเห็นด้วยตา นับว่าเป็นเพียงข้อความในหนังสือ ไม่อาจเชื่อได้ทั้งหมด”
“พาข้าไปท่องเที่ยวที่เผ่าของท่านด้วยได้ไหม ข้าจะได้เห็นด้วยตาตนเอง”
“เจ้าอยากไปจริงรึ หากข้ากล่าวว่าเผ่าของข้าห่างไกล เจ้าไม่ห่วงใครทางนี้หรือ”
“ห่วงเพียงครอบครัว นอกนั้นไม่มี” มู่ถิงฟางน้ำตาเอ่อคลอ เจ้าบ้าแม่ทัพ
