"ข้าไม่แต่ง" มู่ถิงฟางถอยไปหลายก้าว
"เหตุใดไม่แต่ง ก็ข้าบอกจะแต่งกับเจ้า" หยวนซีหยางเอาปิ่นชี้หน้ามู่ถิงฟาง
"ข้าไม่ได้ชอบเจ้า จะให้แต่งได้อย่างไร อีกอย่างข้าชอบนักปราชญ์ฟ่ง"
"ไอ้เจ้านักปราชญ์นมแหลม แขนยานนั่นน่ะรึ"
"กรี๊ด ...หยวนซีหยาง พูดจาสุนัขไม่รับประทานเช่นนี้ได้อย่างไร"
"คนเช่นฟ่งเจิน แม้แต่ยกฟางข้าวก็คงยกไม่ขึ้น คงยกเจ้ากระเตงขึ้นเอวกระแทกแรง ๆ ไม่ได้หรอก"
"กรี๊ด คนลามก ข้าเกลียดคนลามก"
"ฮ่า ๆ ๆ ใครกันแน่ที่ลามก เจ้ายืนแอบดูข้าตั้งแต่เริ่มกิจกรรมจนเสร็จสม ดูไปน้ำแฉะไป เจ้านั่นเล่าที่ลามก"
"ใครจะไปนึกว่าจะมาเห็นภาพอุจาดตาระหว่างเจ้ากับพวกนางบำเรอเล่า"
"พวกนางเป็นอี้จีชั้นสูงจากหอเสริมศิลป์ ไม่ใช่นางบำเรอ"
"ก็เหมือนกันแหละ เจ้าซื้อพวกนางมาเย่อ เรียกนางบำเรอนั้นผิดตรงไหน"
"แล้วเจ้าเล่า ยังบริสุทธิ์อยู่รึ"
"แม่ทัพหื่น ...ข้าไม่พูดด้วยแล้ว บริสุทธิ์หรือไม่..แล้วเกี่ยวอันใดกับ
