บริษัทขนาดใหญ่ ภาคินนั่งหันหลังให้โต๊ะทำงานหลังจากมาถึง หลับตาสองมือประสานกันข้อศอกวางที่เท้าเก้าอี้ เขาคิดจะทำอะไรกันแน่
เสียงเคาะประตูก่อนเปิดประตู เลขานุการหอบเอาเอกสารที่ต้องตรวจและให้ชายหนุ่มเซ็น
“คุณ… คุณหนึ่งคะ” ไม่ทันได้เอ่ยอะไรต่อ
“ไว้เดี๋ยวผมตรวจ”
“อ้อ… ค่ะ ๆ” เลขานุการออกจากห้องด้วยสีหน้าสงสัย ปกติชายหนุ่มตรวจและเซ็นเอกสารและให้เธอนำไปให้แต่ละฝ่ายแต่วันนี้ไม่เหมือนทุกวัน
“พี่แดน คุณภาคินเป็นอะไร ดูอารมณ์ไม่ค่อยดี”
“พี่จะรู้ไหม เรื่องของเจ้านาย” คำตอบกวน ๆ
“โอ๊ย! ปกติฉันไม่เคยเห็นคุณหนึ่งเป็นแบบนี้ นึกว่าพี่รู้เห็นไปด้วยกันตลอด ไป ๆ ฉันจะเคลียร์งาน” หญิงสาวโบกไม้โบกมือไล่ชายหนุ่ม
ระหว่างนั่งตรวจเอกสาร จิตใจชายหนุ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เขาเห็นแต่ใบหน้าหญิงสาวและรอยยิ้มที่ยิ้มให้กับเพื่อนเขาแทนที่จะเป็นเขาที่ต้องได้รับมัน อยู่ ๆ ก็หงุดหงิดขึ้นมาดื้อ ๆ
“บ้าเอ๊ย…” ก่อนพิงเก
