"พี่ฟินซ์…"
"พี่จะตอบเธอเป็นครั้งสุดท้าย ยังไงก็ไม่" ใช่…เรากำลังเถียงเรื่องที่ฉันกำลังอ้อนวอนอยากไปเที่ยวกับเขาตามที่เคยถามพี่หมอมาคัส แต่คนตัวโตก็ตอบออกมาแค่คำเดียวนั้นคือไม่ แม้ว่าจะออดอ้อนบีบเสียงเล็กเสียงน้อยแค่ไหนก็ดูท่าจะไม่ได้ผลท่าเดียว
"แต่มันสามารถช่วยพี่ได้เยอะเลยนะ ออกไปข้างนอกบ้าง ไม่ใช่แค่อุดอู้อยู่แต่ในบ้าน"
"ฉันไม่ว่าง"
"ไม่จริง เพราะพี่กลัวจะเกิดเรื่องเหมือนที่พี่หมอบอกใช่ไหม?"
"…"
"พี่กลัวว่าพี่จะทำร้ายร่างกายหนูเหมือนที่เคยทำกับพี่พีทใช่ไหมคะ?"
"…" เงียบอีกแล้ว พี่ฟินซ์ใช้ความเงียบ ก่อนที่จะเบือนหน้าหนีฉันไปอีกทาง
"พี่ฟินซ์…" ขณะที่ฉันก็ตามตื้อเดินไปยืนตรงหน้าเพื่อให้เขาเห็นถึงความต้องการของฉันตอนนี้
"เราไปแค่สองวันก็ได้ หรือเราจะนอนแยกห้องก็ได้…นะคะ"
"ไม่"
"พี่ฟินซ์…"
"ใช่ฉันกลัว…ฉันกลัวว่าฉันจะทำร้ายร่างกายเธอเหมือนที่เคยทำกับเธอวันนั้น ฉันกลัว…ฉันไม่รู้ว่า
