"ไปไหนมา" ทันทีที่ฉันเดินยิ้มกลับเข้ามาในตัวบ้าน น้ำเสียงและสีหน้าที่ทรงพลังก็ดังขึ้นพร้อมกับจดจ้องฉันกับพี่พีทที่กำลังเดินอารมณ์ดีจนชะงักงันหุบยิ้มอย่างรวดเร็ว
"ผมขอตัวก่อนนะครับ" พี่พีทรีบก้มหัวขอตัวอย่างไว ก่อนที่จะเดินเลี่ยงออกไปปล่อยให้ฉันเผชิญกับอารมณ์ที่เริ่มฉุนเฉียวของพี่ฟินซ์เพียงคนเดียว
"อะไรคะ ทำไมมองหนูแบบนั้น" ฉันละสายตาออกจากดวงตาคู่คม เดินผ่านหน้าเขาลงไปนั่งโดยไม่ตอบคำถามเดิม
"ไปไหน ทำไมถึงกลับมาพร้อมมัน"
"ไปเดินเล่นมาค่ะ บังเอิญเจอพี่พีท"
"ทำไมไม่ปลุกฉัน"
"ใครจะกล้าปลุกคนที่กำลังพักผ่อนล่ะคะ ว่าแต่พี่ฟินซ์…"
"หิว?" ไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ เสียงทุ้มก็พูดดักไว้พร้อมกับลงมานั่งเก้าอี้ตรงข้ามฉัน ขณะที่ฉันเริ่มยิ้มบางๆ แล้วพยักหน้าเมื่อเขากำลังเดาในสิ่งที่ฉันกำลังจะบอกอย่างถูกต้อง
"รู้ใจที่สุด"
"เพราะเธอเห็นแก่กิน"
"ไม่เถียงค่ะ หนูก็เห็นแก่กินจริงๆ งั้นเราไปทำอาหารกันดีกว่
