สระน้ำอุ่นเริ่มร้อนขึ้น เมื่อเว่ยอ๋องพาลี่ซินลงไปแช่กายและเริ่มบทเพลงรักครั้งใหม่ขึ้น ลี่ซินรู้ดีว่าเหลือเวลาไม่มากแล้วที่จะใช้เวลาเช่นนี้กับเขา นางได้แต่ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด เป็นกำลังเสริมแนวหลังให้เว่ยอ๋องตามหน้าที่ของพระชายาที่ได้รับการอบรมมาจากมารดา “อื้อ…ดีเพคะ อ๊าา…” สะโพกสอบเล็กกระเพื่อมขึ้นลง น้ำในสระเริ่มกระเด็นไปทั่ว พื้นไม้ที่ปูในห้องอาบน้ำบัดนี้เปียกไปทั่วทั้งห้อง เพราะความดุเดือดของทั้งคู่ในห้องอาบน้ำ “ฮึก!! อ๊าา….” เสียงครางครั้งแล้วครั้งเล่าที่มังกรยักษ์ถาโถมเข้ามาในกาย และพานางไปแตะทางสวรรค์ ท่านอ๋องแทบจะไม่ปล่อยให้นางได้พักเลย หลายวันมานี้ ดูเหมือนว่าเขาจะกรำศึกรักมากพอ ๆ กับศึกรบที่หยุดพักไป “ลี่ซิน…อาา…” จุมพิตเร่าร้อนถูกส่งไปครั้งแล้วครั้งเล่า ลี่ซินเริ่มเรียนรู้ที่จะปรนนิบัติเขามากขึ้น เมื่อนางเปลี่ยนมารุกกลับและนั่งคร่อมบนตักเพื่อให้เขาชื่นชมนางได้อย่า