13 ฉันไม่ต้องการเงิน

1700 Words

“พี่รหัสชนแก้วกับหนูหน่อยได้ไหมคะ“ ทันทีที่ถึงโต๊ะเธอก็ยกแก้วขึ้น ขอชนแก้วกับพี่รหัสที่นั่งหน้านิ่งอยู่ ”อืมได้สิ“ ใบหน้าหล่อที่จองมองมาที่เธอ ด้วยสายตาที่ดูไม่แปลกใจนัก ก่อนจะก้มหน้าลงสำรวจชุดที่เธอใส่แต่หัวจรดเท้า ”ชนค่ะ“ เธอก้าวขาขยับเก้าอี้เข้าไปนั่งข้าง ๆ กับราเชน “มาคนเดียวหรอ” เขาถามพร้อมมองไปยังใบหน้าสวยหวาน ที่ตอนนี้หน้าแดงระเรื่อด้วยความเมา พร้อมกับปากที่อมชมพูอย่างเป็นธรรมชาติ สายตาของเขาจ้องมองอยู่อย่างนั้นแทบไม่อาจละสายตา แต่ต้องดึงสติตัวเองกลับมา ทันทีที่ถูกคนตัวเล็กชนแก้วที่ถืออยู่ในมือ ก่อนจะเหลือบตามองกลับไปยังโต๊ะที่เธอเดินออกมา เขาเห็นฟางนั่งดื่มอยู่ที่โต๊ะกับน้อง ๆ อีกสองคนอย่างสบายอารมณ์ “เปล่าค่ะ” คนตัวเล็กยกแก้วดื่มเข้าไปจนเกือบจะหมดแก้ว ก่อนจะเทเหล้าเพียว ๆ เติมลงไปอีก “เมาหรอหน้าแดงขนาดนั้น“ ราเชนถามขึ้นอย่างสังเกต ก่อนที่คนตัวเล็กจะกระดกเหล้าเข้าปาก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD