โทรศัพท์ไม่ได้เป็นอะไรหรอก เขาแค่บล็อกฉันแค่นั้นเอง แค่นั้นจริง ๆ ไม่มีอะไรเลย
“พี่ หนูรักกับเขามาตั้งเจ็ดปี เขาบอกว่าไม่ได้รักหนูแล้ว” ฉันสุดจะกลั้นร้องไห้ออกมาอย่างไม่อาจห้ามได้
“หนูดีกับเขาทุกอย่าง ยอมเขาทุกอย่าง ทำไมเขาทำแบบนี้กับหนู ทำไมคะ” ฉันร้องไห้สะอึกสะอื้น พี่พยาบาลเองก็ตกใจที่อยู่ ๆ ฉันก็เป็นแบบนี้
ฉันเองก็สมเพชตัวเองเหมือนกัน ทำไมฉันถึงได้เป็นแบบนี้ ทำไม ฉันรักเขาขนาดนี้ทำไมเขาถึงทิ้งฉันได้ คำสัญญาที่เคยให้ไว้จะรักกันและอยู่ด้วยกันตลอดไปไง ทำไมตอนนี้เขาถึงได้ทิ้งกัน
ทิ้งกันง่าย ๆ อย่างนี้เลยเหรอ ตั้งเจ็ดปีเลยนะ เจ็ดปีเขาไม่เสียดายมันสักนิดเลยหรือไง
“หนูรักเขา หนูรักเขา ถ้าไม่มีเขาแล้วหนูจะอยู่ยังไง”
บทที่ 2 คาหนังคาเขา
ฉันกลับมาถึงบ้านทาวน์เฮาส์หลังเล็กด้วยหัวใจที่อ่อนล้า ยิ่งคิดถึงความรักของเราฉันยิ่งเสียใจ อายที่จะบอกกับใครว่าเราเลิกกันแล้ว อายมากถ้าเขาถามว่าทำไ
