~(XYLESIER CALDERON JR POV)
My heart was too heavy seeing her sob. I could hear and I could feel pain in her.
Hinding hindi ko pipigilan ang sarili kong pinunasan ang mga luha niya kahit pa ilang beses niya akong itaboy.
I already expected na itataboy niya ako, but I still did not leave her alone there.
"Just go home..." anito.
Humugot ako ng malalim na hininga. "I will stay."
Tumayo rin ako at dumiretso na ako sa kusina. Nakita kong may mga pagkain na sa container kaya naman ininit ko na lang ang mga iyon.
She was still composing herself in the living room nang puntahan ko ito roon. Kinuha ko ang kamay niya at hinila siya papunta sa kitchen.
Ako na ang naglagay ng pagkain sa pinggan niya.
"Wala akong ganang kumain."
"You should eat. Look at you, you look pale crying too much." S
