สองอาทิตย์ต่อมา...
ราฟาเอลกลับมาทำงานที่เมืองไทย โดยมีพราวฟ้าเป็นเลขาหน้าห้อง และเลขาบนเตียงให้อย่างถาวร
หัวใจของสองหนุ่มสาวเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข เมื่อดอกรักเบ่งบานอัดแน่นอยู่เต็มดวงใจ
“กลับห้องทำงานกันเถอะ พราว”
หลังจากประชุมเสร็จ ราฟาเอลก็จูงมือพราวฟ้าให้กึ่งเดินกึ่งวิ่งตามเขากลับไปยังห้องทำงานด้วยความรีบร้อน
“ทำไมรีบร้อนนักล่ะคะคุณราฟ มีงานด่วนเหรอคะ” คนที่ถูกลากแขนยังไม่เข้าใจความหมายของคู่สนทนา
ราฟาเอลดึงประตูห้องทำงานเปิดออก เขาดันร่างอรชรให้เข้าไปด้านใน และตัวเองก็ก้าวเข้ามา พร้อมกับปิดประตูห้องตามหลัง
“ยังไม่ตอบพราวเลยนะคะ มีเรื่องด่วนอะไรเหรอคะ” หล่อนถามเขาตาแป๋ว
ราฟาเอลอมยิ้ม และยื่นหน้าเข้ามาใกล้แม่ยอดรักของตัวเอง
“ต้องให้บอกจริงๆ เหรอพราว”
พราวฟ้าขมวดคิ้ว หรี่ตามองราฟาเอล
“อย่าบอกนะคะว่าเรื่อง... ว๊ายยย”
หล่อนยังพูดไม่ทันจบก็ต้องร้องอุทาน เมื่อร่างอรชรถูกอุ้มจนตั
