“แม่มณีไม่ได้เป็นเมียอีกคน เขาเป็นเมียเดียว คนอื่นน่ะถือว่าเล่นๆ” คำพูดของเขาทำให้คนฟังจุก แต่ชมไม่ร้องห่มร้องไห้ คนเช่นเธอหาใช่จะอ่อนแอให้ใครรังแกไม่ ชมท่องเอาไว้ในใจถึงความอดทนที่เธอต้องมีให้มากในทุกๆ วันที่ต้องอยู่ร่วมบ้านกัน
“เมี้ยนไม่ต้องหรอกนะ ฉันไปเอาเอง”ชมบอกเมี้ยน แม้น้ำตาจะตกใน แต่เธอเลือกที่จะทำตามสิ่งที่เขาต้องการ
ชมยกน้ำมาให้พดกับมณี พดมองเธอไม่วาง แต่เธอเมินมองไม่สนใจเขา ชายหนุ่มดูเหมือนจะอยากแกล้งเธอต่อ
“ฉันกับแม่มณีจะย้ายมาอยู่ห้องใกล้ๆ ห้องเธอ ช่วยไปทำความสะอาดด้วยนะ”
“แต่ห้องนั้นเป็นห้อง”
“พี่ชายสารเลวของเธอ”
“นี่คุณพด!!!” ถึงชัยจะเป็นเช่นไรก็เป็นพี่เชื้อ และตายไปแล้ว เธอไม่อยากให้เขาพูดจาก้าวร้าวพี่ชายเธอแบบนี้อีก แต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ
“ทำไมล่ะ พูดแทงใจดำหรือไง”
“คุณพดก็เลวไม่ต่างกัน อย่าว่าแต่คนอื่น เหยียบคนอื่น เพื่อยกให้ตัวเองสูงขึ้นเลย ฉันไม่เห็นว่าคุณพดจ
