“แม่ว่าจะมารับแม่มณีไปอยู่ด้วยกัน อยู่ที่นี่ไม่ปลอดภัยหรอก พี่ชายกับแม่เขาน่ะร้าย น้องสาว ลูกสาวก็เชื้อไม่ทิ้งแถว” คุณหญิงจันทร์พูดตรงๆ เป็นห่วงลูกสะใภ้จับใจ
“แม่มณีตบฉันก่อน” ชมรู้สึกร้อนไปทั้งตัวเมื่อโดนสายตาของคุณหญิงจันทร์ประนามหยามเหยียดว่าเป็นคนร้ายกาจแบบนี้
“เปล่านะคะคุณหญิงแม่ ฉันเห็นแม่ชมยังไม่ออกจากห้องเลยมาดูเฉยๆ เขาหาว่าฉันมาเรียกใช้งานเขา ก่อนจะมาตบตี ถามคนอื่นๆ ดูก็ได้ค่ะ” ทุกคนพยักหน้าเข้าข้างมณีเสียหมด ชมเม้มปากแน่น
“ถ้าพวกเยอะกันขนาดนี้ ฉันก็คงไม่มีอะไรจะพูด”
“ไม่มีอะไรจะพูดหรือแก้ตัวไม่ได้กันล่ะคะ” ชื่นสอดขึ้นมาเพราะนายสาวกำลังได้เปรียบ ชมถลึงตาใส่ แต่ชื่นแกล้งหัวหด จริงๆ ไม่ได้กลัวเพราะเห็นว่ามีพวกมาก
“ดูสิคะคุณหญิงแม่ ชอบทำแบบนี้ใส่ฉันกับบ่าวไพร่ ฉันล่ะกลัวแม่ชมเสียจริงค่ะ” มณีตรงเข้าออดอ้อนแม่สามีทันที
“เธอเป็นแค่คนอาศัย อย่าเหิมเกริมให้มันมากนักนะ!!!” คำพูดของคุ
