คุณพ่อซุปตาร์ขอลาไปเลี้ยงลูก

1 ใครนะท้อง?  อุ้งมืออุ่นไอร้อนกอบกุมซีกแก้มเนียนของหญิงสาว กันต์ดนัยมองลึกในดวงตาระริกหวั่น หากแต่มีความกล้าเติมเต็มอยู่ในนั้น นิ้วหัวแม่มือคลึงริมฝีปากเคลือบลิปบาล์มมันวาว วนไล้อยู่เช่นนั้นจนเรียวปากของเจนนินทร์เกิดความร้อนผ่าว ท่อนแขนแกร่งที่วางข้างลำตัวอย่างอิสระเปลี่ยนไปกระชากเอวคอดกิ่วมาแนบร่างใหญ่ เสียงสะท้านเฮือกดังแผ่วในลำคอของหญิงสาว ดวงตาคู่คมเจือฉุนสะกดมองคนตัวเล็กอย่างไม่ละความสนใจไปไหน ในขณะที่อุณหภูมิร่างกายเริ่มไต่ระดับสู่ความร้อนเร่าผสานเข้ากับจังหวะหัวใจที่กระหน่ำถี่รัวอย่างไร้วี่แววหวนสู่ภาวะเดิม ริมฝีปากเล็กคล้ายกำลังส่งคลื่นเสียง แต่ไม่ทันเอ่ยให้ได้ศัพท์ก็ถูกทาบทับแนบสนิท กันต์ดนัยบดเบียดริมฝีปากของหล่อนราวกับจะขย้ำขยี้ให้แหลกเหลวตรงนี้ อุกอาจสอดลิ้นแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ดูดกลืนความหวานฉ่ำในโพรงปากอย่างเอาแต่ใจ คนใต้ร่างครางอู้อี้พร้อมใช้ปลายเล็บจิกแผ่นอกที่โผล่พ้นร่องเสื้อซึ่งก่อนหน้านี้กระดุมขาดแร่งจากแรงปะทะคารมของเขาและเธอ “ฮั่นแน่! คิดถึงเขาอะดิ๊” วิญญาณของกันต์ดนัยราวกับถูกกระชากด้วยอัตราความเร็วสูงก่อนพุ่งเข้าสู่กายหยาบจนสะดุ้งโหยง ดาราหนุ่มกระแอมเสียงขจัดอารมณ์วูบวาบ พลางเหลียวมองไปทางต้นเสียง น้องชายตัวดียืนมองเขาอย่างสมเพชกึ่งล้อแซวอยู่ในที “ไม่ได้คิดถึง” “ไม่คิดถึงจริงอ๊ะ แล้วอยู่ๆ มาเปิดดูละครเก่าที่เคยเล่นคู่พี่เจนทำไม” กายหรือการินส่งประกายตาหยันไปทางพี่ชายที่กลบเกลื่อนอาการด้วยการกดรีโมทเปลี่ยนไปฟังเพลงแทน “บังเอิญเปิดมาเจอก็เลยหยุดดูแค่นั้น” ฉากเข้าพระเข้านางที่เมื่อครู่กันต์ดนัยจดจ่อจนสติหาย เป็นละครเรื่องที่สองที่เขาได้ร่วมงานกับเจนนินทร์ ซึ่งตอนนั้นทั้งคู่เริ่มเดตกันแล้วแต่ยังไม่เปิดตัวกับสื่อ และสำหรับเลิฟซีนเมื่อครู่ กันต์ดนัยจำได้ว่าก่อนเข้าฉากเขาทะเลาะกับเธอเพราะเหตุหึงหวง เคลียร์กันยังไม่ลงตัวก็ต้องมาเข้าฉากกันก่อน กันต์ดนัยยอมรับว่าแอบลงโทษเธอผ่านการแสดงฉากจูบ เจนนินทร์เองก็รู้ว่าเขาเล่นนอกบทอย่างจงใจจึงเตือนผ่านปลายเล็บที่จิกบนผิวเนื้อ ณ นาทีนั้นเขาไม่คิดยั้งใจด้วยซ้ำหากไม่ใช่เสียงสั่งคัตจากผู้กำกับก่อนตามมาพร้อมคำชมที่เล่นได้อย่างถึงอารมณ์ชนิดเทคเดียวผ่าน ทว่าพ้นจากฉากนั้นกว่าเจนนินทร์จะหายโกรธเขาก็ปาไปสองวันเต็ม “บังเอิญหรือตั้งใจ ตะกี้พี่เปิดดูละครในแอปหนังนะ ไม่ใช่กดผ่านช่องทีวีที่จู่ๆ มันก็มีละครเก่ารีรันขึ้นมา” จะโกหกอะไรไม่เคยเนียนเลย เด็กเมื่อวานซืนอย่างเขารู้ทันตลอด การินส่ายหน้าระอาก่อนเบี่ยงปลายเท้าไปเปิดตู้เย็น หยิบน้ำอัดลมได้ก็เดินมานั่งโซฟาข้างพี่ชาย การินรู้ดีว่าตลอดหลายเดือนที่จบความสัมพันธ์กับเจนนินทร์ พี่ชายของเขาไม่เคยตัดใจได้เด็ดขาดสักครั้ง การินรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับกันต์ดนัย รวมถึงรู้ด้วยว่าที่ผ่านมาพี่ชายพยายามเข้าไปมีบทบาทในชีวิตฝนแก้วอดีตรุ่นน้องที่เคยเป็นแฟนเก่า ไม่ใช่เพราะฝังใจรักเขา แต่เพราะอยากลืมเจนนินทร์ต่างหาก กันต์ดนัยไม่หาข้อแก้ตัวอะไรอีก สงบวาจาเพื่อปล่อยผ่าน เลือกเปิดฟังเพลงสากลและเพิ่มระดับเสียงให้ดังขึ้น ก่อนกดรีโมทหรี่ให้เบาลงเมื่อนึกได้ถึงเรื่องที่จะคุยกับน้อง “เอ่อ กาย พี่ภาคย์ผู้กำกับที่พี่สนิทด้วย เขาให้มาชวนกายไปแคสต์ซีรีส์ กายสนใจไหม” “ไม่อะ ผมไม่อยากดัง” น้องชายเบะปากคว่ำส่ายหน้าหวือ ให้คำตอบโดยไม่หยุดคิดแม้เพียงวินาทีเดียว “กลัวดังแล้วจะถูกกีดกันความรักเหมือนพี่ ผมยิ่งหน้าหล่อตาหวานอยู่ด้วย กลัวจะดังกว่าพี่” แม้ให้เหตุผลชวนหมั่นไส้ แต่กันต์ดนัยไม่ปฏิเสธว่าน้องชายมองการณ์ไกล คิดถูกแล้วที่ไม่ถลำตัวในวงการบันเทิง ปัจจุบันการินรับงานเดินแบบและถ่ายโฆษณาเล็กๆ น้อยๆ น้องชายของเขาหุ่นดี สูงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตรซึ่งทำท่าจะสูงได้อีกเรื่อยๆ ที่ผ่านมานักปั้นหลายคนพยายามชักชวนการินไปแคสต์งานมากมาย แต่เขาปฏิเสธและพอใจรับงานที่อยากทำหวังเก็บหอมรอมริบไว้จ่ายในสิ่งที่อยากได้ กันต์ดนัยเคารพการตัดสินใจของน้องและมองว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง การินอยู่ในวัยเรียนควรโฟกัสการศึกษาเป็นสำคัญ เขาเองย้ำกับน้องเสมอว่าตอนนี้ทั้งสองผ่านจุดยากลำบากมาแล้ว ต่อไปนี้ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินทองอีก กันต์ดนัยพร้อมซัพพอร์ตน้องทุกอย่าง การินเคยกล่าวไว้ว่าการเป็นคนดังของพี่ชายราวกับขายวิญญาณให้ซาตาน เงินตรามหาศาลสะพัดเข้ามาพร้อมชื่อเสียงระเบิดระเบ้อ ทว่าต้องแลกด้วยอิสรภาพและถูกจำกัดเรื่องความรัก พี่ชายของเขาตกหลุมรักคนยากก็จริง สำหรับเจนนินทร์กว่าจะผ่านพ้นถึงวันที่ได้เปิดตัวคบกันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย “แต่พี่ไม่ต้องห่วงนะ งานถ่ายแบบเดินแบบก็มีเข้ามาเยอะเหมือนกัน พี่จี้เขาก็พยายามหางานให้ผมด้วย เงินที่ได้มาก็พอจ่ายค่าเทอมได้สบายมาก” “ไม่ได้ห่วงเรื่องนั้น บอกแล้วไงว่าค่าใช้จ่ายด้านการศึกษาพี่จัดการเอง มีหน้าที่เรียนให้จบพร้อมเกียรตินิยมอันดับหนึ่งเหรียญทองก็พอ พี่ไม่ขออะไรมาก” “มาก! แค่เรียนให้จบก็แทบรากเลือดแล้ว อย่าได้หวังเลยเกียรตินิยม” กันต์ดนัยขำในลำคอ เขาไม่ได้จริงจังแค่พูดกดดันเล่นๆ สองพี่น้องเหลือกันอยู่เท่านี้ ปัจจุบันกันต์ดนัยอายุย่างเข้ายี่สิบเก้าปี แก่วัยกว่าน้องชายถึงเก้าปี ทั้งสองเติบโตมาจากครอบครัวที่ไม่ได้มีฐานะ มารดาต้องปากกัดตีนถีบเลี้ยงดู ช่วงวัยเด็กกันต์ดนัยเป็นพี่ชายที่ต้องเลี้ยงน้องแทนแม่อยู่หลายครั้ง หน้าที่แรกหลังจากโรงเรียนเลิกคือดูแลน้องก่อน แล้วจึงไปทำงานบ้าน ส่วนการบ้านคือสิ่งที่ตามมาอันดับสุดท้าย พอสิ้นกรรมของมารดา สองพี่น้องก็อยู่ในการดูแลของน้าสาวที่สภาพการเงินดีกว่าเล็กน้อย อาศัยอยู่บ้านทาวน์โฮมที่ดีกว่าชุนชนแออัด น้าเลี้ยงพวกเขาตามกำลังและดูแลอย่างดีที่สุด กระทั่งกันต์ดนัยเข้าสู่วงการบันเทิง ชื่อเสียงก่อร่างสร้างตัวอย่างรวดเร็ว ได้หยิบจับเงินก้อนพร้อมค่าตัวที่เพิ่มสูงขึ้นเพียงปีแรกของการเป็นนักแสดง กันต์ดนัยสามารถดูแลได้ทั้งน้าและน้อง ไม่เคยบ่นว่าเหนื่อย ไม่เคยน้อยใจที่เป็นเสาหลักของครอบครัว ตรงกันข้ามกันต์ดนัยมีความสุขที่สุดที่ทำให้คนที่เคยเหนื่อยเพราะเขามีเวลาพักผ่อนมากขึ้น ยิ้มได้เยอะขึ้น ได้ทานอาหารอร่อยทุกมื้อ ชีวิตในวงการบันเทิงพลิกชะตาของกันต์ดนัยอย่างสุดกู่ เขามีทุกอย่าง เงินเก็บก็เพิ่มจำนวนในบัญชีจนห่างไกลจากฐานะดั้งเดิมแทบไม่เห็นฝุ่น ทว่าคน Lucky in game กลับไม่ Lucky in love เปิดตัวความรักก็โดนกีดกันจากทั้งแฟนคลับและต้นสังกัด ครั้งที่คบกับเจนนินทร์ทั้งคู่จับมือกันแน่น ยืนยันจะรักกันโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น กระทั่งคบกันยืดยาวถึงหนึ่งปีก็มีเรื่องต้องจบความสัมพันธ์อย่างอื้อฉาวในวันครบรอบของเขาและเธอ กันต์ดนัยและการินทิ้งช่วงการสนทนาพร้อมปล่อยเสียงแว่วจากทีวีครอบงำบรรยากาศอยู่หลายอึดใจ ก่อนจะเห็นเข็มนาฬิกาบนผนังชี้เตือนเวลานัดของเขา ซุปตาร์หนุ่มจึงลุกยืนบิดขี้เกียจแล้วตรงไปทางประตู “ออกไปข้างนอกแป๊บนะ นัดฝนแก้วไว้ อยากกินอะไรก็บอกเผื่อจะแวะซื้อให้ระหว่างทาง” “เขาแต่งงานมีลูกมีเต้าแล้วจะวุ่นวายกับเขาอีก สู้เอาเวลาที่ตื๊อพี่ฝนไปหาแฟนใหม่ไม่ดีกว่าเหรอ” “ไม่ได้ตื๊อโว้ย! เมื่อไหร่แกจะเชื่อว่าพี่แกไม่ได้คิดเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน” ไอ้น้องเวรนี่มันน่าถีบยอดอกสักที “เห็นฝนบอกมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วยก็เลยออกไปเจอเท่านั้น” “เคๆ เชื่อก็ได้ งั้นฝากซื้อ...” “ไม่รับฝาก อยากแดกไปซื้อเอง” กันต์ดนัยตัดบทฉับแล้วปิดประตูห้องดังปัง ความฉุนเฉียวเช่นนั้นสองพี่น้องรู้กันดีว่าหาใช่อารมณ์ซีเรียสแต่อย่างใด ........ ซุปเปอร์สตาร์เบอร์ต้นของเมืองไทยกรีดแว่นดำจากกรอบหน้า ดึงสายหน้ากากอนามัยออกพร้อมขยายยิ้มกว้างให้คนคุ้นเคยที่ตักเค้กทานอย่างเอร็ดอร่อย ฝนแก้วนั่งอยู่ในร้านร่วมสิบนาทีแล้วก่อนที่กันต์ดนัยจะปรากฏตัว เธอตั้งใจมารอรับเจ้าแฝดที่เพิ่งเข้าโรงเรียนได้สามวัน คนเป็นแม่ที่ว่างงานอย่างเธอจึงมักมาเกาะรั้วรอก่อนถึงเวลาเลิกเรียนเสมอ และคาเฟ่ที่นัดกันต์ดนัยก็อยู่ตรงข้ามกับโรงเรียนนี่เอง “ไงเรา เรื่องสำคัญที่ว่าคืออะไรเหรอ” ฝนแก้ววางส้อมเล็กข้างจานเค้ก กัดริมฝีปากล่างแสดงถึงความอึดอัดทั้งยังลากเสียงยาวอ้ำอึ้ง “คือว่า...เอ่อ เฮ้อ ยังไงดีหว่า ฝนไม่รู้ว่าจะพูดดีไหม” “มันพูดยากเหรอ แต่ถึงขั้นนัดพี่ออกมาก็ต้องพูดแล้วไหม เอ๊ะ! หรือว่าเราท้อง” “เปล่าค่ะ ฝนไม่ได้ท้อง แต่มีคนหนึ่งที่คิดว่าน่าจะท้อง” “แล้วคนนั้นสำคัญกับฝนเหรอ หรือว่า! คุณวีร์ทำผู้หญิงคนอื่นท้อง” “เอ๊ะ! พี่กันต์นี่นะ ปากเสียแบบนี้เดี๋ยวทุบซะเลย” “อ้าว ก็แล้วใครท้องล่ะ ทำไมถึงทำเหมือนพูดไม่ได้ เป็นคนสำคัญของพี่และของฝนเหรอ” “เป็นคนสำคัญของพี่กันต์แหละค่ะ” “ใคร?” คุณแม่เจ้าแฝดวางสีหน้าแสนลำบากใจ แต่ถึงอย่างไรก็คงต้องเล่าในเมื่อนั่งนอนคิดมาหลายสัปดาห์ จนสุดท้ายตัดสินใจนัดหมายกันต์ดนัยมาที่นี่แล้ว เธอทนเก็บเงียบไว้ตามลำพัง ขบคิดอยู่คนเดียวจนรู้สึกว่าใกล้อกแตกตายเต็มที “คือเมื่อสองอาทิตย์ก่อนตอนที่ฝนไปฮันนีมูน ฝนเจอคุณเจนนินทร์ค่ะ” ประกายตากันต์ดนัยวูบไหวในขณะวางสีหน้าราบเรียบ ยาวนานนับสี่เดือนที่ไร้ข่าวคราวจากเจนนินทร์ แม้แต่ข่าวกอสซิปนินทาก็ไม่ถูกโพสต์ในเพจบันเทิง กันต์ดนัยใช้ชีวิตตามวัฏจักรของตน ตื่นมาทานข้าวทำงานแล้วเข้านอน ดำเนินชีวิตอย่างปกติ ทว่าภายในใจร้อนเร่าอยากทราบข่าวคราวของเธอจนบางครั้งแทบทนไม่ไหว หากแต่ไร้ปัญญากระทำการ “แค่นี้เองน่ะเหรอ นึกว่าเรื่องสำคัญอะไร ฝนก็ทำซะอย่างกับมันดูคอขาดบาดตายงั้นแหละ” “ฝนยังพูดไม่จบพี่ก็ตัดสินซะแล้ว จริงๆ นับตั้งแต่วันนั้นที่เจอแฟนพี่ฝนก็เก็บไว้คนเดียวตลอดไม่กล้าบอก จนวันนี้มันอึดอัดมาก ฝนอยากรู้ว่าคุณเจนเขาท้องจริงๆ ใช่ไหม” “ฮะ! ว่าไงนะ!” กันต์ดนัยเผลอทำเสียงดังจนลูกค้าโต๊ะอื่นเหลียวหน้ามามอง และเป็นฝนแก้วที่ผงกศีรษะแทนคำขอโทษ “ฝนพูดอะไร เขาท้อง?”