“เป็นเหี้ยอะไรของกูวะ!…” เสียงทุ้มสบถขณะที่กำลังยืนอัดควันบุหรี่เข้าปอดยังบริเวณด้านหลังตึกที่ประจำของตัวเองด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่สบอารมณ์ขั้นสุด และไม่เข้าใจอารมณ์หงุดหงิดที่มีจนเอ่อล้นแทบควบคุมเอาไว้ไม่อยู่ของตัวเอง ซึ่งขณะคนตัวสูงกำลังยืนสูบบุหรี่เพื่อระบายอารมณ์ฉุนเฉียวอยู่นั้น
“สวัสดีค่ะพี่พอร์ช” เสียงหวานของรุ่นน้องสาวหน้าตาดีคนหนึ่งก็เดินเข้ามาทักทายรุ่นพี่หนุ่มคนดัง ทำให้คนที่ถูกเรียกหันมอง
“จำนานะได้หรือเปล่า” หญิงสาวที่เคยทักทายรุ่นพี่หนุ่มมาก่อนเอ่ยถาม แน่นอนว่าชายที่ถูกทักอยู่บ่อยครั้งไม่อาจจำได้ ทว่าพอเห็นสายตาของอีกคนที่สื่อความหมาย
“เรามีอะไรกับพี่หรือเปล่าครับ” ริมฝีปากหนาถาม
“พี่พอร์ชดูอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไร อยากให้นานะช่วยทำให้อารมณ์ดีขึ้นหน่อยไหมคะ” รุ่นน้องตัวเล็กมองหน้าถามอีกคนด้วยท่าทีเชิญชวนชัดเจน โดยคนที่พอรู้เจตนาตั้งแต่อีกคนเดินเข้ามาก็ชะงักนิ่งไ
