บทนำ
ณ ร้านเบเกอรี่
หญิงสาวในชุดเดรสสีน้ำตาลอ่อนเดินเข้าไปในร้านเบเกอรี่พร้อมกับสวมใส่แว่นตาดำไว้สำหรับปกปิดดวงตาคู่สวย หญิงสาวทำทีเดินหาซื้อขนมที่วางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ เมื่อเธอได้ขนมที่ต้องการแล้วจึงเดินไปที่หน้าเค้าน์เตอร์สำหรับชำระเงิน
“ทั้งหมด327บาทค่ะ”เจ้าของร้านบอกราคาด้วยน้ำเสียงสุภาพพร้อมเผยรอยยิ้มที่เป็นมิตร
“ไม่ติดเข็มกลัดหรอกหรอ”หญิงสาวโฟกัสสายตาไปที่หน้าท้องของอีกฝ่ายที่นูนเล็กน้อย
“คุณเป็นใคร”ส่วนหญิงสาวเจ้าของร้านถึงกับหน้าถอดสีเมื่อสงสัยว่าลูกค้าที่สวมใส่แว่นสีดำปกปิดดวงตานั้นเป็นใคร
“พอจะคุ้นหน้าฉันมั้ย”หญิงสาวถอดแว่นตาสีดำออกแล้วจ้องไปที่ใบหน้าซีกเผือกของอีกฝ่าย
“คุณออกไปจากร้านฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ”หญิงสาวเจ้าของร้านรีบเอามือกุมหน้าท้องด้วยท่าทีหวาดกลัวจนตัวสั่นเมื่อรู้ว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้านั้นเป็นใคร
“ใช่เธอจริงๆด้วย”หญิงสาวเผยใบหน้าที่เหมือนคนกำลังจะร้องไห้แต่กลั้นเอาไว้ไม่ให้น้ำตาไหลออกมา
“คุณรู้ที่อยู่ฉันได้ยังไง”อีกฝ่ายยืนมือไม้สั่นด้วยความหวาดกลัวว่าจะโดนทำร้ายโดยหญิงสาวตรงหน้า
“ฉันไม่ได้จะมาหาเรื่องเธอหรอกนะสาวน้อย”
“แล้วคุณมาที่นี่ต้องการอะไร”
“ฉันแค่จะมาดูหน้าเธอให้เห็นกับตา”
“งั้นก็เชิญออกไปได้แล้ว ฉันต้องขายของ”
“แล้วขายอย่างอื่นด้วยมั้ย สามีฉันให้เธอรอบละเท่าไหร่”
“รบกวนให้เกียรติกันด้วยค่ะ”
“อย่างเธอ ยังคิดว่าตัวเองมีเกียรติอยู่อีกหรอ คนอย่างเธอมันไร้เกียรติไร้ศักดิ์ศรี”หญิงสาวต่อว่าฝ่ายตรงข้ามด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
“รบกวนออกไปจากร้านฉันด้วยค่ะ”หญิงเจ้าของร้านกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่น
“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอใช้มารยาอะไรถึงมัดใจสามีฉันได้ แต่ก็นับถือในความพยายามของเธอที่ทำมันสำเร็จ”
“ฉันไม่ได้ใช้มารยาอะไรหรอกค่ะ ใช้แค่เรือนร่างกับความสวยบนใบหน้า”หญิงเจ้าของร้านจ้องหน้าอีกฝ่ายเป็นการเยาะเย้ยและต้องการเอาชนะ
“นี่สินะตัวตนที่แท้จริงของเธอ”
“ฉันยอมให้คุณข่มมาได้สักพักแล้ว ดังนั้นก็อย่าคิดว่าจะสามารถข่มฉันได้ตลอด”หญิงเจ้าของร้านกล่าวอย่างไม่ยอมแพ้
“แบบนี้สิถึงจะสนุก”หญิงสาวกล่าวพร้อมกับโน้มใบหน้าเข้าใกล้อีกฝ่ายเกือบจะแนบชิด จากนั้นเธอก็เดินออกไปพร้อมกับถุงขนมที่อยู่ในมือ เธอรู้ดีว่าอีกฝ่ายกำลังจ้องมองจึงทิ้งขนมจากร้านของอีกฝ่ายลงถังขยะอย่างไม่เสียดาย ส่วนอีกเป็นที่เห็นดังนั้นก็ถึงกับกำมือแน่นด้วยความเจ็บใจ