บทที่5.1nc

1337 Words

เมื่อเข้ามาในห้องน้ำคนที่กลั้นน้ำตาไว้ในคราแรก ก็ปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมาอย่างสุดจะกลั้นได้อีกต่อไป ยกมือขึ้นปิดปากตัวเองไว้เพื่อกลั้นเสียงสะอื้นไห้ ไม่อยากให้อีกคนรับรู้ว่าเธอกำลังเสียใจ แต่ถึงแม้เขาจะรู้เขาก็คงไม่สนใจเธออยู่ดี เขาไม่เคยสนใจหรอกว่าเธอจะรู้สึกยังไงจากคำพูดของเขา ส่วนคนที่พูดไม่คิดเดินเข้ามายืนหน้าประตูห้องน้ำ ความเงียบภายในทำให้กายยืนชั่งใจว่าตัวเองควรทำอย่างไร ไหนบอกจะเตรียมน้ำมาเช็ดตัวให้เขาไง ทำไมไม่มีเสียงเปิดน้ำ ความเป็นห่วงอยู่ในห้วงของความรู้สึก ทำให้ชายหนุ่มเลือกที่จะเปิดประตูห้องน้ำเข้าไป คนที่ยืนร้องไห้หันขวับกลับมามองตามสัญชาตญาณ ก่อนจะรีบหันหน้ากลับไปและเช็ดน้ำตาตัวเองที่ไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง แต่คิดหรือว่ากายจะมองไม่ทัน เดินเข้าไปหมุนร่างบางหันกลับมาหากัน ร่องรอยของคราบน้ำตาที่ยังเปียกบนแก้มทั้งสองข้าง ดวงตากลมโตแดงก่ำ ปลายจมูกรั้นแดงระเรื่อเรียกความหน่วงในหัวใ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD