บทที่6.1

1123 Words

หากจะบอกว่าไม่รู้สึกอะไรกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็คงไม่ได้ จะบอกว่าที่น้ำฝนร้องไห้แบบนั้นตนคือคนจุดชนวนระเบิดก็คงไม่ผิด ชายหนุ่มจึงไม่อาจนิ่งดูดายได้ แม้สมองจะสั่งให้ไม่ต้องสนใจก็ตาม ในเมื่อทุกครั้งก็คอยแต่จะพูดใส่หน้าให้น้ำฝนเจ็บช้ำด้วยถ้อยคำเจ็บแสบอยู่แล้ว แต่ครั้งนี้หัวใจกลับไม่ยอมฟังคำสั่งของสมอง ทำงานสวนทางกันอย่างสิ้นเชิง เพราะกายลงมือทำโจ๊กหมูให้น้ำฝนทาน โดยหาข้ออ้างว่าตัวเองคือคนที่ทำให้หญิงสาวไม่สบาย ร่างสูงเดินออกมาจากห้องครัว ตรงมายังห้องนอนของหญิงสาว เคาะประตูเรียกไปสองสามครั้ง ทว่ากลับไร้เสียงตอบรับจากภายในห้อง จึงลองเคาะใหม่อีกรอบและก็ยังคงเงียบอยู่เช่นนั้น เกิดความร้อนใจขึ้นมาฉับพลัน รีบเดินไปหยิบกุญแจสำรองกลับมาไขเปิดเข้าไป และสิ่งที่เห็นคือเจ้าของห้องนอนหลับอยู่บนเตียงนอน ความโล่งอกกระแทกเข้าที่หัวใจ อาการร้อนใจเมื่อสักครู่หายไปจนไม่มีเหลือ เดินเข้ามาทรุดตัวนั่งลงที่เตี

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD