CHAPTER 38
SAM’S POV
WALANG humpay ang pagtulo ng mga luha ko habang pinagmamasdan ko si Isabella sa loob ng ICU. Lalong nadurog ang puso ko nang makitang wala siyang malay at nakahiga lang sa maliit na crib. Walang patid akong nananalangin sa Dios na sana hindi Niya muna kunin ang anak ko, dahil ikamamatay ko kapag mawala sa akin si Isabella.
Pinahid ng palad ko ang mga luha na dumadaloy sa pisngi ko. Humugot ako nang malalim na hininga saka marahang binuga iyon.
Kailangan kong magpakatatag ngayon, dahil hindi ko hahayaang mawasak nila nang tuluyan ang buhay ko at sisiguraduhin kong pagbabayaran nila ang ginawa sa anak ko at kay Nanay Sally.
Bigla kong narinig ang tunog ng cellphone ko, pagkuwan ay kinuha ko iyon sa bulsa. Nakita ko ang incoming call ni Chris kaya mabilis akong luma
