Ep 2 บ้านเขาบ้านเธอ
1053 Words
ผมเมฆเป็นลูกคนโตของพ่อเหมืองกับแม่หลันเจ้าของไร่ชาเจษฎาง มีพี่น้องแท้ ๆ 3 คนน้องสาวคนที่ 2 ชื่อมิน น้องชายคนเล็กชื่อหมอก และลูกพี่ลูกน้องลูกของอานนท์ แต่ทั้งคู่ได้ทุนไปเรียนต่างประเทศเลยเหลือแค่พวกผมที่ตกลงจะเรียนในไทยจนจบปริญญาตรีก่อน แล้วใครจะไปเรียนต่อก็ค่อยว่ากัน พ่อตินของเซย์เป็นเพื่อนสนิทของพ่อผม ท่านไปมาหากันตลอดก่อนผมจะเกิดเสียอีก เราทั้งสองครอบครัวโตมาก็เหมือนพี่น้องโดยเฉพาะมินกับเซย์เพราะเป็นผู้หญิงเหมือนกันด้วย แต่มินไปเรียนสัตวแพทย์ ส่วนหมอกก็เตรียมเข้าวิทยาศาสตร์ด้านอาหาร มีผมที่เข้าวิศวะและตอนนี้พ่วงตำแหน่งเฮดว๊าก ปีนี้เซย์จะเป็นเฟรชชี่คณะผม ซึ่งเรื่องที่ผมกับเซย์มักเถียงกันตลอดคือ การเป็นคู่หมั้นคู่หมาย
จริง ๆ แล้วมีแค่ผู้ใหญ่ที่คุยเล่นกันมาตลอด ซึ่งผมก็ไม่ติดนะเซย์ก็ไม่มีตรงไหนแย่ถ้าแต่งงานกับเธอ ทั้งสองบ้านก็สบายใจผมก็ไม่เห็นถึงผลเสียอะไรสักอย่าง ที่ผ่านมาเราอยู่คนละโรงเรียนผมกับเซย์ก็ไม่เคยพูดคุยเรื่องส่วนตัวมากมาย ผมไม่เคยยกผู้หญิงคนไหนขึ้นมาเป็นแฟนเพราะยังไม่มีใครทำให้ผมรู้สึกว่ารักได้ เอาเป็นว่าแค่คิดถึงผมยังไม่เคยมี อันนี้ไม่เหมารวมเที่ยวผู้หญิงนะครับ ผู้ชายแบบเราก็ต้องมีกันบ้าง
ในรั้วมหาลัยผมมีแต่ผู้หญิงมาเดินตามซึ่งเรื่องนี้ผมเองไม่ได้ชอบ เพราะมันน่ารำคาญมากผมเกลียดผู้หญิงแรด บางคนไม่มีมารยาทคือวางตัวยังสู้ผู้หญิงที่เขาทำงานให้ความบันเทิงยังไม่ได้เลย ผมเลยไม่ยุ่งกับเด็กมหาลัยเดียวกัน แต่ก็ยังมีคนใจกล้าหน้าด้านตามผมอยู่คือลูกแก้ว เป็นญาติห่าง ๆ ของรองอธิการบดี เลยทำตัวแบบที่เห็นเพราะเธอคิดว่าเธอมีแบล็กดีจะทำอะไรใครก็ได้ จังหวะเซย์มาพอดีผมก็เลยจับเธอมาประกาศให้คนรู้กันไปเลยว่าผมมีเจ้าของแล้วตอนนี้
"ว่า"
"เห็นคลิปหรือยัง"
"ยัง"
"เซย์จะทำยังไงล่ะทีนี้ที่พี่ไปพูดกับยัยนกกระยางเมื่อวาน"
"เรื่อง"
"ก็พี่ไปบอกนางว่าเซย์เป็น...นั่นอะ"
"อ๋อ...เมีย"
"พี่เมฆทำไมเป็นคนปากแบบนี้นะพ่อเหมืองออกจะสุภาพทำไมพี่ถึงแปลกแยกชะมัด"
"ไม่เป็นตอนนี้อนาคตก็เป็น"
"เซย์ไม่เป็นอะไรกับพี่ทั้งนั้น...ไปแก้ข่าวด้วย"
แก้ข่าวจะแก้ทำไมแบบนี้ก็ดีเซย์เองจะได้ไม่มีคนมาจีบ โฟกัสแค่การเรียนก็พอเป็นเด็กเป็นเล็ก นี่เข้ามาไม่นานก็ได้ตำแหน่งดวงใจวิศวะไปแล้ว ดูไอ้พวกผู้ชายสิถ้ามีหางมันก็กระดิกไปมาทั้งวัน พอเห็นเซย์เดินมาหน่อยก็อ้าปากทักแล้ว ส่วนเซย์ก็ยิ้มโปรยเสน่ห์ไปทั่ว ที่กับผมหน้าบึ้งหน้างอตลอดเลยไม่ใช่เพิ่งเป็นนะ เป็นมาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้วกับหมอกก็ไม่เป็น
ระหว่างเดินจากที่จอดรถมาคณะสายตาทุกคู่มองมาที่ผม รู้เลยว่าเรื่องอะไรเพราะเซย์เพิ่งโทรเหวี่ยงใส่ระหว่างที่ผมขับรถมามหาลัย เราสามคนพี่น้องมีคอนโดอยู่ไม่ไกล พ่อซื้อไว้ให้สามห้องชั้นเดียวกันหมด แต่หมอกเพิ่งจะย้ายเข้ามาหลังสุด ส่วนมินบางวันก็นอนหอในกับเพื่อนไม่ได้กลับคอนโดทุกวัน บรรดาเพื่อนผมกำลังนั่งคุยกันอย่างกับพวกสาวช่างเม้าท์น่าจะเรื่องผมนั่นละ
"เฮดครับไหนว่าไม่กินเด็กมหาลัยเดียวกัน" จอมทัพรีบกัดผมก่อนที่ผมจะหย่อนก้นนั่งด้วยซ้ำ
"คนนี้บ้านกูจับหมั้น"
"จริงดิ...ตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ"
"ตั้งแต่เซย์เกิดสินสอดพ่อแม่กูให้ไปนานแล้วด้วย"
"นิยายชัด ๆ"
"พี่เมฆค่ะ...พวกเรามาจากชมรมกระจายเสียงขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ"
"ถามมาก่อนตอบได้ก็จะตอบ"
"เออ...ที่ว่าน้องใหม่คนสวยของวิศวะเป็น xx พี่จริงหรอคะ"
ผมหยิบมือถือขึ้นมาหารูปครอบครัวพวกเราที่ถ่ายไว้ปีก่อนแบบครบยันคุณปู่คุณย่า ส่งให้น้อง ๆ ที่มาถามได้ดูกันแบบชัด ๆ และแน่นอนครับเพราะผมต้องการให้เป็นแบบนั้น เอารูปไปส่งต่อให้เยอะ ๆ ยิ่งดี ผมจะได้ไม่ต้องมานั่งทิ้งขนม ดอกไม้บ้าบออะไรอีก มีเซย์แค่คนเดียวเท่านั้น ที่สามารถจะทำอะไรแบบนี้ได้ หางตาผมเห็นเซย์กำลังเดินมากับเพื่อน ผมเลยลุกไปหาแต่เธอที่กำลังจะเดินหนี
"ขาสั้นแบบนี้จะหนีพี่ทันได้ไง"
"พี่เมฆมีอะไรอีก"
"ถ้าเซย์ยอมบอกคนอื่นเรื่องเราหมั้น"
"เราไม่เคยหมั้นค่ะ"
"ไม่หมั้นก็ไม่หมั้นแต่งแม่งเลยจะได้จบ"
"โอ๊ย...พี่จะบ้าหรือไงทำไมอยู่ ๆ อยากจะมาทำแบบนี้"
"ก็อยากทำมานานแล้วเราอายุไม่ถึงเกณฑ์สักที"
"ห๊ะ"
เสียงวิ่งกรูของคนสอดรู้สอดเห็นเข้ามาใกล้เพราะอยากรู้เรื่องฉันกับเขา สุดหล่อแต่ปากหมาของสาว ๆ เขาจับฉันหันหน้าปะทะคนของชมรม ก่อนจะเอาแขนมากอดที่คอเพื่อแสดงให้คนอื่นเห็นอย่างที่เขาต้องการ และแน่นอนฉันว่าตอนนี้รูปคู่เราคงถูกแชร์ไปเรียบร้อยแล้ว เขาโน้มตัวเข้ามาชิดส่งเสียงกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหูแบบที่เขาไม่เคยทำกับฉันมาก่อน
"วันนี้ไปกับพี่เดี๋ยวพี่ตามใจของ 1 อย่าง"
"พูดเองน๊า"
"แต่!!"
"..."
"อย่าแพงมากนะ"
"แหม๋...ระดับนายหัวเมฆขนขาไม่ร่วงหรอก"
"ยิ้มเร็วเดี๋ยวรูปไม่สวยนะ...คุณคู่หมั้น"
- Writer
