"กลับไปห้องพี่เลยจะมาอยู่ที่นี่ทำไม"
"ชู่...พี่ง่วงแล้ว"
ฉันที่ยื้อยุดฉุดกระชากกับเขาที่เนียนขอเข้ามาในห้อง แล้วก็ล้มตัวลงที่นอนโดยที่ฉันยังยืนงงอยู่ ออกแรงดึงแขนเขาจนเหงื่อตกก็ไม่มีท่าทีเขาจะขยับ ทำเป็นนอนคว่ำหน้าหลับตาบอกง่วง ตัวก็หอมฟุ้งทั้ง ๆ ที่อยู่ในชุดนอน เมื่อเย็นพ่อเหมืองกับแม่หลันกลับมาบอกว่าจะพาคุณย่ากับคุณปู่ไปเที่ยวค้างคืนที่รีสอร์ตเพื่อนอีกจังหวัด ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันจะไม่รู้สึกอะไรเลยแต่ตอนนี้มันไม่ใช่ เราสองคนเดินไปส่งพวกท่านก่อนรถจะออกคุณปู่เปิดกระจกบอกพี่เมฆว่าห้ามแกล้งฉันเด็ดขาด แม่หลันก็ชี้คาดโทษพี่เมฆอีกคน อีพี่เมฆก็ครับ ๆ แล้วดูตอนนี้สิ
"นอนนี้ไม่ได้มันน่าเกลียดเดี๋ยวใครมาเจอ"
"ใครล่ะ"
"เยอะแยะ"
"ฮึ"
"ว๊าย"
มือที่ดึงแขนเขาอยู่ถูกเขาออกแรงดึงกลับเพียงเท่านั้น ฉันก็ล้มลงไปที่เตียงโดยมีเขาเอาตัวรองรับไว้ แขนยาวรวบที่ตัวฉันส่วนแขนยาวรวบส่วนที่ขา ร่างฉันที่พยายามดิ้
