“เกิดอะไรขึ้นเหรอหนูดาว แล้วนั่นทำไมร้องไห้แบบนั้นล่ะ”
นพรัตน์ตื่นขึ้นมาเจอตอนที่นับดาวเดินร้องไห้กลับเข้ามาในบ้านก็ถามด้วยความเป็นห่วง
“เขา... เขาขโมยลูกของดาวไปแล้วค่ะคุณลุง ฮื่อ...” หล่อนร้องไห้สะอึกสะอื้นปิ่มจะขาดใจ
“หนูดาวหมายถึงใครลูก...”
หล่อนช้อนตาขึ้นมองนพรัตน์ ก่อนจะเค้นเสียงเรียกชื่อของเขาออกมา
“คุณบาสเตียนค่ะ...”
นพรัตน์มีท่าทางตกใจ ก่อนจะละล่ำละลักถามออกมาอย่างไม่อยากเชื่อ
“นี่หนูดาวแน่ใจนะ”
“แน่ใจค่ะ เขาเอาน้องเดือนขึ้นรถไปต่อหน้าต่อตาของดาวเลยค่ะ”
นพรัตน์มองนับดาวด้วยความเวทนาสงสาร ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ต่อสายหาบาสเตียน
“น้องเดือนอยู่กับคุณบาสเตียนหรือเปล่าครับ”
หล่อนตั้งใจฟังนพรัตน์สนทนากับบาสเตียนด้วยความร้อนใจ และทันทีที่นพรัตน์วางสาย หล่อนก็รีบละล่ำละลักถามออกไป
“เขาว่ายังไงบ้างคะคุณลุง”
“คุณบาสเตียนบอกว่า เขากำลังจะพาน้องดาวไปกรุงเทพฯ”
“ไม่นะ... ดาวไม่ยอม...”
