Azequil’s POV
Ilang minuto akong nanatili sa tabi ni Jazmine. Kung ako lang sana ang masusunod ay mas gugustuhin kong manatili na lang ulit kami sa condong ito ngayong gabi. Kung pwede ko lang sanang takasan ang reyalidad ay matagal ko nang ginawa pero hindi pwede eh. Lalo pa at kailangan ko pang magkunware para makuha ko na ang pansarili kong interes.
“I’ll go…” bulong ko kay Jazmine. Nakagiha pa rin ito sa aking tabi. Hindi ko man tanaw pero alam kong nakapikit ito ngayon at pagod sa ginawa namin kanina. Pati ako ay hindi rin maiwasang mapagod pero sa ilang miniuto naming pagpapahinga rito ay sapat na iyon para manumbalik muli ang aking lakas.
“Umuwi ka na, Zeke. Hinahanap ka n ani Nadia,” mahinang wika nito. Hindi ko man tanaw pero alam kong may kung anong namumuo sa gilid
