Jazmine’s POV
Hindi ako kailanman lumingon, diretso lang ang lakad ko at wala na akong pakialam pa sa aking paligid. Sobrang sakit. Sabrang sakit sa tuwing bumabalik sa isipan ko ang mga imahe ng mga panloloko nila sa akin. Hindi ko maiwasang maawa sa akin sarili. Maawa dahil kahit ilang beses na nila akong niloko ay ito pa rin ako at hindi nagkaroon ng aral. Patuloy pa rin akong nagpapatawad at walang katapusan ang pagmamahal sa lalaking mahal ko.
Siguro ito na ang sinasabi nilang kapalit ng pagmamahal. Mula pa dati ay hindi kami nagkakaroon ng problema ni Zeke pero hindi ko inakalang darating rin ang panahon na masaktan ako dahil sa pag-ibig. Buong akala ko ay masaya ang magmahal; ngiti, kasiyahanat punong-puno ng pag-asa pero mali pala ako ng iniisip. Ngayon ay napagtanto kong t
