“พวกเราทำแบบนั้นกันที่นี่ได้จริงๆเหรอ” แพทริกอดไม่ได้จะมองไปรอบๆอีกครั้ง ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงไม่กังวล ร่ายคาถาเกราะปิดบังหลังจากนั้นให้เธอเปลือย ครางอย่างไรก็ไม่มีทางที่ใครจะได้ยิน เขาจะไม่เสียเวลาถาม
“แน่นอนว่าต้องไม่ได้...เรากลับไปเรียนกันเถอะ” พูดจบเธอก็เตรียมจะผละจากไป หมับ! แต่แพทริกก็ยังคงเป็นแพทริก แม้ร่างกายนี้จะไม่ใช่ของเขา แต่เขาย่อมรับได้อยู่แล้วรวมถึงเธอด้วย
“เป็นแฟนกันแล้วนะ” เดซี่กระพริบตามองเขาอย่างแปลกใจ ไม่สนใจว่าแท้จริงแล้วนี่เป็นการล้อกันเล่นของเหล่านักเรียน แม้เขาจะกลายเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา แต่ประสาทสัมผัสการฝึกตนแบบนักรบยังคงอยู่ เขาได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ รวมถึงลมหายใจที่มากกว่าหนึ่งคนในบริเวณที่ไม่ไกลจากนี้มาก แต่เขาก็ไม่อาจปล่อยเธอไป
“นี่นาย!” เดซี่พยายามผลักอกเขาให้ออกห่าง แต่เขากลับฝืนตัวไว้ และสิ่งที่เหนือการคาดหมายคือเขา เขาจูบเธอ บทจูบที่เร้าร้อน สัมผัสที่ไ
