ที่ระบาย (nc)

1682 Words
ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์แล้ว สำหรับการใช้ชีวิตเป็นเด็กของท่านคิงส์ ชีวิตผมสุขสบายจนล้นพ้น ตอนเช้าไปโรงเรียนกลับมาบ้านก็เล่นเกมบ้าง อ่านหนังสือการ์ตูนบ้าง รู้สึกสนุกไปหมด ส่วนท่านคิงส์ช่วงนี้เขาทำงานหนักมากเลยครับ กลับบ้านมาก็ดึกดื่น แถมต้องตื่นออกไปทำงานตั้งแต่เช้าตรู่แทบจะทุกวัน “คุณภีมครับ วันนี้ท่านคิงส์ดูหงุดหงิด คุณภีมถึงบ้านแล้วรีบเข้าไปในห้องแล้วอยู่เงียบ ๆ นะครับ” พี่เฟยเอ่ยขึ้นขณะที่เราจอดติดไฟแดงระหว่างทางกลับบ้าน “ท่านคิงส์กลับมาแล้วหรอครับ ทำไมวันนี้มาไวจัง?” “ครับ ที่บริษัทมีปัญหานิดหน่อย ได้ยินว่ามีหนอนบ่อนไส้ ท่านคิงส์จับได้ยิงทิ้งหมดแล้ว แต่ว่ายังอารมณ์ค้างอยู่ ถ้าเป็นไปได้ เลี่ยงเจอจะดีกว่า” พี่เฟยพูดด้วยความเป็นห่วง ผมรู้สึกปลอดภัยที่พี่เฟยอยู่ด้วย เขามักจะปกป้องและดูแลผมอยู่เสมอ เสมือนกับเป็นน้องชายแท้ ๆ คนหนึ่ง “ครับพี่เฟย” ผมตอบรับ ไม่นานเราก็มาถึงคฤหาสน์ ผมรีบขึ้นห้องตัวเองตามคำสั่งของพี่เฟยทันที วันนี้คฤหาสน์ดูเงียบผิดปกติ สถานการณ์คงกำลังตึงเครียด โชคดีที่ผมไม่เห็นท่านคิงส์ ไม่งั้นคงโดนดีแน่ ก๊อก ก๊อก!! เสียงเคาะประตูดังขึ้นจนผมสะดุ้งโหยง หวังว่าคงไม่ใช่อย่างที่คิดนะ ปัง ปัง!! จากเสียงเคาะในเริ่มแรก ตอนนี้เปลี่ยนเป็นเสียงทุบแรง ๆ ราวกับจะทุบประตูให้แหลกเป็นผุยผง ผมไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปเปิดประตูอย่างรวดเร็ว “อุ๊บ!!” ไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไรทันคิงส์ก็โผเข้ามาคว้าเอวผมเข้าไปในห้องแล้วประกบจูบอย่างรวดเร็ว “อื้ออ~” ผมครางออกมาเบา ๆ เมื่อเขาบดจูบรุนแรงจนเข่าผมแทบทรุด “อ๊ะ ท่านคิงส์ใจเย็น ๆ ครับ” ท่านคิงส์รวบตัวผมอุ้มขึ้นไปโยนลงที่เตียงก่อนจะโถมตัวลงมาบดจูบและไล่เลียตามหูซ้ายก่อนจะลากปลายลิ้นลงมาขับกัดและดูดเม้มที่ต้นคอจนขึ้นรอยแดง “อ๊ะ อ้าา~” ผมครางกระเส่า เมื่อเขากระชากเสื้อนักเรียนผมออกแล้วโน้มหน้าลงไปบดจูบที่ยอดอกสีชมพูระเรื่อจนมันเริ่มแข็งตัว “อ๊ะ ทะ ท่านคิงส์ครับ อย่าเพิ่ง” ผมรีบร้องห้ามเมื่อท่านคิงส์ถอดกางเกงนักเรียนผมลากลงไปไว้ที่ข้อเท้า “อย่าขัดใจฉัน!” เขากดเสียงต่ำ บ่งบอกว่าคนตรงหน้ากำลังหงุดหงิดถึงขีดสุด “ฮึก อ๊ะ” ผมเบ้หน้าพร้อมกับดิ้นพล่านเมื่อเขาสาวมือยาว ๆ ลงบนแก่นกายของผม ช้า ๆ เนิบ ๆ “อ้าาา~” ผมรู้สึกเสียวซ่านขึ้นมา จนครางกระเส่าเพราะเก็บซ่อนอารมณ์ที่ถูกกระตุ้นไว้ไม่ไหวอีกต่อไป “น่าเอาชะมัด!” เขาว่าก่อนจะเหยียดยิ้มออกมา ความหงุดหงิดบนใบหน้าก่อนหน้านี้เริ่มลดน้อยลงจนแทบไม่เหลือ “ฮึก อ้าา~ ท่านคิงส์ครับ ผมเจ็บ” ผมกำผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อเขาสอดนิ้วเข้าไปภายในตัวหนึ่งนิ้วก่อนจะเพิ่มเป็นสามนิ้วโดยไม่รอให้ผมได้ตั้งตัว “อ้าา~ เรียกฉันว่าพี่คิงส์” เขาพูดพร้อมกับใช้มืออีกข้างสาวมือไปที่แก่นกายตัวเอง “ครับ พะ พี่คิงส์” อยู่ ๆ ในสมองก็ประมวลคำพูดที่พายุพูดขึ้นมาได้ว่าอย่านอนเป็นผักปลา ท่านคิงส์ชอบคนเป็นงาน ผมจึงเอาแขนตั้งศอกดันตัวเองขึ้นมารูดรั้งแก่นกายให้เขาอย่างเอาใจ “อื้ออ~” ท่านคิงส์ครางกระเส่าในลำคออย่างพอใจ “ใครสอนให้ทำแบบนี้” “เพื่อนที่ตึกคิงส์ครับ” “หึ หึ ไอ้เด็กพวกนี้ จะตกรางวัลให้อย่างงาม” เขาเลื่อนมือขึ้นมาลูบวนที่ริมฝีปากผมแผ่วเบา ผมจึงใช้ลิ้นเลียแตะที่ปลายนิ้วมือก่อนจะค่อย ๆ อมนิ้วมือเข้าไปในปากแล้วใช้ลิ้นตวัดเลียอย่างที่เฟียสสอน “ซี๊ดดด!! เสียวฉิบหาย” เขาเชิดคางขึ้นด้วยความเสียวซ่าน เห็นดังนั้นผมจึงรีบขยับตัวเข้าไปครอบตักเขาไว้ให้อยู่ในลักษณะนั่งหันหน้าเข้าหากัน ก่อนจะยกก้นงอนขึ้นเสียบช่องทางด้านหลังลงแก่นกายเขาช้า ๆ สวบ!! “ฮึก อ๊ะ” ผมจิกเล็บลงแผ่นหลังเขาจนขึ้นรอย เมื่อมันไม่สามารถเข้าไปด้านในได้ ผมไม่มีเจลหล่อลื่นจึงนึกถึงคำพูดของโอเล่ที่บอกว่า สถานการณ์ฉุกเฉินใช้น้ำลายแทนก็ได้ ผมไม่รอช้ารีบถ่มน้ำลายลงปลายยอดก่อนจะนั่งทับอีกครั้ง พี่คิงส์มีท่าทางตกใจและนิ่งอึ้งไปชั่วขณะก่อนจะเหยียดยิ้มออกมาอย่างพอใจ “โคตรเซอร์ไพรส์เลยว่ะ” เขาเหยียดยิ้มออกมาก่อนจะโน้มมากดจูบที่ริมฝีปากผมอย่างรุนแรง “ฮึก อ้าาา~” ผมโอบแขนรั้งคอเขาไว้แน่น เมื่อกดแก่นกายลงจนสุดด้าม “อ้าา~ เรียนรู้งานไวขนาดนี้จะเอาบ้านหรือเอารถ” ไม่รู้ว่าเขาพูดเล่นหรือพูดจริงกันแน่ แต่ผมไม่อยากได้อะไรหรอกครับ แค่เขาให้ผมมามันก็มากเกินพอแล้ว “มะ ไม่เอาหรอกครับ ผมอยากเอาแต่พี่คิงส์” กระดากปากชะมัดที่ต้องพูดอะไรแบบนี้ออกมา “หึหึ อันนี้ใครสอนมาอีกล่ะ” เขาว่ายิ้ม ๆ อย่างรู้ทัน “เอ่อ… พายุครับ เขาบอกว่าต้องหัดพูดหวาน ๆ” “หึหึ คิดถูกจริง ๆ ที่เอานายไปไว้ตึกนั่น” เขาว่าก่อนจะยกเอวผมขยับขึ้นลงช้า ๆ เนิบ ๆ “อ๊ะ อ้าา อื้ออ~” ผมครางกระเส่าด้วยความเสียวซ่าน พี่คิงส์เอื้อมมือมาขยี้ปลายยอดอกอย่างเอาแต่ใจ ผมก็ตอบสนองโดยการแอ่นอกรับด้วยความเสียว ปากเราทั้งคู่บดจูบกันอย่างร้อนแรงจนเปียกแฉะไปทั่วบริเวณ “ฮึก อ๊ะ อ้าา~ พี่คิงส์เบา ๆ ครับ” ผมกำเส้นผมเขาไว้แน่นอย่างลืมตัว “ทำไมถึงเซ็กซี่ขนาดนี้วะ” เขาว่าก่อนจะขบกัดเบา ๆ ที่ต้นคอ “อ๊ะ อ้าา~ พี่คิงส์อย่าครับ เดี๋ยวเป็นรอย” “อายใคร เขารู้กันทั่วเมืองแล้วว่านายเป็นเด็กฉัน” ผมรู้สึกเสียวกว่าครั้งแรก อาจเป็นเพราะไม่ได้เจ็บเท่าครั้งนั้นแล้ว แต่ก็ยังมีปวดหนึบด้านในอยู่ ผมขยับสะโพกร่อนเอวจนพี่คิงส์ครางกระเส่าบีบก้นผมแน่นจนขึ้นรอยมือ ก่อนจะวางผมลงในไปนอนราบกับเตียงแล้วกับโหมกระหน่ำแรงกระแทกเข้ามาจนมิดด้ามติด ๆ กัน ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก!! “อ๊ะ อ๊ะ อ้าาา~ พี่คิงส์ อื้ออ~ ผมเสียว” ผมกัดปากตัวเองไว้แน่น มือก็กำปลอกหมอนในมือไม่ปล่อย “อ้าาา~ ทำไมเอามันส์ขนาดวะภีม” เขาพูดเสียงติดหอบหายใจจนฟังไม่ได้ศัพท์ “อ้าา~ พี่คิงส์ ผะ ผมจะเสร็จแล้ว” ผมเชิดครางด้วยความเสียวซ่าน ก่อนที่พี่คิงส์จะเอามือมารูดรั้งแก่นกายผมพร้อมกับกระแทกตัวเข้ามาเน้น ๆ ป๊าบ ป๊าบ!! “อ้าาา~” ผมพุ่งของเหลวออกจากยอดปลายเปรอะเปื้อนที่มือเขา พร้อมกับตัวเขาที่ปล่อยของเหลวเข้ามาในกายผมเช่นกัน “อ๊ะ” ผมเม้มปากแน่น เมื่อพี่คิงส์ถอดแก่นกายออกจากตัวจนน้ำสีขาวขุ่นไหลเยิ้มออกมา “เรียนรู้ไวดีนี่” เขาว่ายิ้ม ๆ อยู่ ๆ ผมดันรู้สึกเขินอายขึ้นมาดื้อ ๆ ผมรู้สึกชอบในเซ็กส์ที่เพิ่งจบลงอย่างบอกไม่ถูก “หน้านายแดง ๆ นะ เขินหรอ” เขาว่าพร้อมกับรูดรั้งแก่นกายผมอีกรอบ “ฮึก!!” ผมสะดุ้งเฮือก “นิดหน่อยครับ” “หึ ขานายสั่น ๆ นะ อีกรอบไหวมั้ย” “พี่คิงส์ยังไม่อิ่มหรอครับ” “อิ่ม แต่ไม่หนำใจ มันอร่อยจนฉันอยากกินอีก” พูดจบเขาก็ขยับตัวเข้ามาแทรกแก่นกายเข้าไปให้ตัวผมอีกรอบ ก่อนจะขยับสะโพกอย่างเอาแต่ใจ “อ๊ะ พี่คิงส์ เสียว” ผมกัดริมฝีปากแน่น “นายนี่มันเกินคาดจริง ๆ นะ” “อ๊ะ อ้าา~ พี่คิงส์หายหงุดหงิดหรือยังครับ” “อืม หายแล้ว ถ้าฉันหงุดหงิดอีกรู้ใช่มั้ยต้องทำยังไง” “อ๊ะ ระ รู้ครับ อ้าา~” “หึ เก่งมาก เจ้าเด็กน้อย” “อ๊ะ อ๊ะ อ้าา~ พี่คิงส์ อื้ออ~ เบา ๆ ครับ” “ฮึก อ๊ะ อ๊ะ อ้าา~” เสียงครางดังระงมห้อง คนตรงหน้าเริ่มเพิ่มระดับความแรงขึ้นจนผมเข่าแทบทรุด แต่ก็ประคองจนจบรอบได้อย่าปาฏิหาริย์ หลังจากเสร็จกิจท่านคิงส์ก็ใส่เสื้อผ้าแล้วเดินกลับห้องตัวเองไป ทิ้งไว้แค่ผมที่นั่งพิจารณาที่นอนที่มันยับยู่ยี่ และคราบน้ำรักที่เปรอะเปื้อนเต็มที่นอน ก่อนที่แม่บ้านจะมาเคาะประตูแล้วเอาผ้าปูที่นอนผืนใหม่มาให้ ผมรีบขอบคุณแล้วบอกแม่บ้านว่าจะทำเอง ผมไม่อยากให้ใครมาเห็นสภาพที่นอนที่มันเฉอะแฉะเปื้อนของเหลวเต็มไปหมด วันนี้ทั้งวันผมเอาแต่คิดถึงหน้าพี่คิงส์แล้วใจสั่นแปลก ๆ แอบกลัวใจตัวเองว่าจะชอบเขาขึ้นมาจริง ๆ ถ้าเป็นอย่างนั้นคงจะแย่มาก เพราะผมเคยได้ยินมาว่า กฎของการขายตัวคือการห้ามหลงรักลูกค้า อย่างพี่คิงส์นี่เรียกว่าลูกค้ามั้ยครับ? คงใช่แหละ เพราะเขาก็มาซื้อผมไว้ใช้งานอย่างว่า ต่างตรงที่เขาซื้อมาเก็บไว้ที่บ้าน เพราะฉะนั้นแล้วก็เท่ากับว่าผมไม่มีสิทธิ์รักเขาได้เลยผมจะพยายามหักห้ามใจตัวเองว่า ให้เอาแค่ตัวไปลง แต่จงอย่าเอาใจไปเล่น ไม่งั้นผมนี่แหละที่จะต้องเจ็บเจียนตาย
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD