นิยายเรื่องนี้ประกอบด้วยเรื่องสั้น 2 เรื่อง
ได้แก่
1. ลูกเลี้ยงสุดสวาท
2. เพื่อนหลานมันร้าย
“ยังไงขวัญก็จะแต่งกับเขาค่ะพี่ทาม”
เธอยืนยันคำเดิมมาหลายครั้งครา ด้วยน้ำเสียงมั่นใจไร้ความลังเล...
“แต่เขายังไม่หย่ากับเมีย” ซึ่งควรจะเป็นปัญหาใหญ่ในการตัดสินใจคบกับใครสักคน
เธอยกไหล่ไม่แคร์ “แล้วไงคะ ไม่สนอ่ะ อีกไม่นานเมียเขาก็ตายแล้ว”
คนฟังได้แต่อึ้ง “แล้วเพื่อนแกล่ะ?”
“ขวัญกับมันเลิกคบกันตั้ง 3 ปีแล้ว เพราะงั้น ขวัญไม่แคร์ว่าใครจะคิดยังไง”
“แกรักเขาเหรอ?”
“แค่เขารักขวัญก็พอแล้วค่ะ” ขวัญชีวาเถียงกับพี่ชายบังเกิดเกล้าอยู่พักใหญ่ ก่อนจะได้ยินเสียงรถบิ๊กไบค์ขี่เข้ามาจอดหน้าบ้าน ซึ่งไม่ต้องเดาเลยว่าใคร
“ตาทิมมาแล้ว ขวัญไปก่อนนะพี่ทาม”
เจ้าหล่อนลากกระเป๋าออกจากบ้านหลังใหญ่ของพี่ชาย เพื่อไปอยู่กับผู้ชายอีกคน แม้จะโตเป็นผู้ใหญ่ มีการมีงานทำแล้ว แต่เธอก็ยังคงอาศัยอยู่กับครอบครัวพี่ชาย นั่นเป็นเพราะเจ้าหล่อนเก็บเงินไม่เป็น ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย ซื้อของเกินตัว จึงไม่มีทรัพย์สิน บ้าน-รถเป็นของตัวเอง นอกจากกระเป๋า 2-3 ใบ รองเท้าไม่กี่คู่ และเสื้อผ้าแบรนด์เนมไม่กี่ชุด
หากได้แต่งงานกับนายนิธิ เจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์ตามที่ปรารถนาแล้ว เธอตั้งใจจะย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านหลังใหญ่ของเขาในฐานะภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย บ้านหลังใหญ่ที่แทบจะเรียกว่าคฤหาสน์ควรตกเป็นของเมียที่สองอย่างเธอแต่เพียงผู้เดียว
“อ้าวอาขวัญ! กระเป๋าใบใหญ่เชียว กำลังจะไปบินหรือครับ?”
หลานชายสุดหล่อยังนั่งคร่อมอยู่บนรถบิ๊กไบค์ ขณะทักทายอาสาวแสนสวยรวยเสน่ห์ แต่งี่เง่าง๊องแง๊ง อย่างกับเด็กสาววัยสิบแปดของเขาอย่างสนิทสนม
“เปล่าย่ะ กำลังจะไปพักผ่อนชิล ๆ ที่หัวหินสอง-สามวัน ว่าแต่เราเหอะ เมื่อคืนไปค้างบ้านเพื่อนคนไหนมาฮึ? ถึงได้ดูอิจโรยขนาดนั้น!”
ทัศนัยยิ้มเขินเล็กน้อยอย่างพึงพอใจ ยามนึกถึงเรื่องที่ตัวเองไปค้างที่บ้านใครมาเมื่อคืนนี้
“ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่! สายตาเป็นประกาย เอ๋.. หรือว่า...ผู้หญิง!!!”
“ไม่ใช่หรอกครับ!” เขารีบแก้ตัว จำเป็นต้องโกหกไว้ก่อน เพื่อให้ชีวิตรักแบบลับ ๆ ของเขายังคงราบรื่นต่อไปได้ “แล้วนี่จะไปยังไงครับ ให้ผมขับรถไปส่งมั้ย”
“ไปส่งที่หัวหินเนี่ยนะ! พอเหอะ อาไม่แว๊นไปกับเราหรอก เดี๋ยวเขาก็มารับ”
“รอเบ๊นซ์สินะ”
“ก็...ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว” สาวสวยอย่างเธอก็ต้องได้รับบริการแบบเจ้าหญิงอยู่แล้ว
“อยากเห็นหน้าคนขับจัง”
“ไม่ต้องเลย ไม่ใช่เรื่องของเด็ก”
“เด็กอะไรกัน ผมโตเป็นหนุ่มแล้ว” ว่าพลางก็เบ่งกล้ามอวดอาไปด้วย “อยากดูกล้ามท้องมั้ยครับ”
“พอๆๆ” เธอมองหลานชายด้วยสายตาขบขัน “ไปอวดกับสาวๆโน่น อาไม่เคลิ้มด้วยหรอก เด็กน้อยเอ๊ย”
เพราะคนที่จะทำให้เธอเคลิ้มจนอ่อนระทวยได้ ต้องเป็นคนที่มีเงินมากพอและมีตำแหน่งใหญ่โตเท่านั้น
ที่สำคัญ ต้องเป็นคนที่ทำให้เธออยู่เหนือเพื่อนรักเพื่อนแค้นของเธอได้ เหนือแค่เล็กน้อยก็ยังดี !