"สวัสดีค่ะแม่มิแล้วก็พี่ภู" ร่างอรชรดีดตัวลุกกระทันหัน ไหว้เคารพกิริยานอบน้อม ยามเห็นครอบครัวคู่หมั้นหนุ่ม ก้าวมาจากลานจอดรถ จะขาดไปก็บิดาและต้นไม้ ดวงตากลมสอดส่องหา ท่ามกลางทุกคนมองจุดเดียวกัน ทอยก้มคำนับทักทายแก่เจ้านายใหญ่ ผายมือเชื้อชวนเข้าด้านใน
"เดี๋ยวพี่เขาก็ตามมาลูก พอดีติดคุยธุระในรถ" มินิทเอ่ยบอก นึกเอ็นดูวัยรุ่นหนุ่มสาวปากแข็ง ที่ท่าทางบ่งบอกความรู้สึกในใจชัดเจน ทว่าสงวนท่าทีพูดคุยด้วยเหตุและผล เลยบานปลายเป็นเหตุขาดความเข้าใจกัน
"ถ้าจะชะโงกขนาดนี้ เปลี่ยนชื่อเป็นยีราฟเถอะ" ภูเขาฉีกยิ้มตาม ทำไมเขาจะดูไม่ออกว่าสองคนนี้ มีความหมายต่อกันเช่นไร
"หนูแค่มองหาพ่อปืนเฉยๆ" น่าอายนักการกระทำชวนคนอื่นรู้ทัน ต้องเบี่ยงเบนประเด็นแทน
"พ่อปืนเค้าติดคุยงานกับพวกลุงชาร์ค แม่เลยว่างพาลูกชายตามหาหัวใจน่ะ" เธอแสดงจุดยืนชัดเชน เพื่อให้อีกฝ่ายเข้าใจการมาเยือนครั้งนี้ ส่งผลให้ใบหน้าสวยแดงจัดจ้าน เพ
