เสือร้ายสุดที่รัก

บทที่1. เมายับ [พี่เสือ!]

"จอดค่ะ" หนูบอกกับลุงขับแท็กซี่ ทั้งที่ตอนนี้เวลาเกือบเที่ยงคืน หนูต้องเร่งรีบออกจากบ้านโดยที่สวมเพียงชุดนอนสีชมพูสีโปรด "ไม่ต้องทอนนะคะ แต่กรุณาจอดรอด้วยค่ะ"

คนขับแท็กซี่พยักหน้าทำความเข้าใจ หนูรีบลงจากรถแล้วตรงดิ่งไปยังหน้าผับ สถานที่อโคจร ซึ่งวัยรุ่นส่วนมากจะมารวมกันอยู่ที่นี่เพื่อฟังเพลง ดื่มด่ำแอลกอฮอล์ในยามค่ำคืน ก่อนที่จะรีบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วกดโทรออก แต่ยังไม่ทันที่จะได้ฟังเสียงสัญญาณ หางตาก็เหลือบไปเห็นกลุ่มรุ่นพี่กำลังเดินออกมา

"พี่เสือไปกินเหล้ายี่ห้อไหนเนี่ย ทำไมสภาพเละเทะขนาดนี้" หนูถามพี่เอฟ ซึ่งแน่นอนว่าเขาเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันคณะเดียวกัน ส่วนตัวหนูเป็นรุ่นน้อง

"วันนี้มันดวลเหล้ากับไอ้บาส"

"รุ่นพี่ที่อยู่คณะสถาปัตยกรรมหรือคะ"

"เอ่อใช่ สงสัยจีบหญิงคนเดียวกันอีกแล้วมั้ง ว่าแต่น้องขนมจีนมาได้ยังไงเนี่ย ดึกดื่นยังออกมาจากบ้าน แถมยังชุดนอนอีกต่างหาก"

เอฟ หิ้วปีกเสือ ซึ่งทุกคนเป็นเพื่อนกัน เขากวาดสายตาจ้องมองขนมจีน สาวน้อยสุดแสนน่ารัก ซึ่งเรียนคณะบริหารธุรกิจ และ เพื่อนในกลุ่มก็รู้ดีว่า..สาวน้อยคนนี้เป็นเด็กของเสือ

"พี่แอมโทรบอกว่าให้หนูมารับพี่เสือ" หนูพูดถึงรุ่นพี่ผู้หญิงอีกคนในกลุ่ม "ส่งพี่เสือมาเถอะคะ จะได้พากลับคอนโดสักที หนูออกมาไม่ได้บอกใครด้วย ถ้าแม่ตื่นมาแล้วเห็นว่าประตูไม่ได้ล็อก เดี๋ยวก็ซวยอีก"

"น้องจะไหวแน่เหรอ ไอ้เสือตัวมันโคตรตัวสูง แถมตอนนี้เมาแอ๋ไม่มีสติอีกต่างหาก"

"ไม่ไหวก็ต้องไหวค่ะ แต่ยังไงพี่เอฟช่วยแบกพี่เสือไปขึ้นแท็กซี่ได้ไหมคะ หนูสั่งให้ลุงเขารอ"

บรื้นนนน

ชีวิตของ 'ขนมจีน' หรือเพื่อนเรียก 'หนมจีน' หรือบางคนก็เรียก 'จีน' วนเวียนอยู่แต่กับผับบาร์ เนื่องจากว่าผู้ชายที่ชื่อ 'เสือ' คนที่กำลังนอนหนุนตักของเธอเป็นผู้ชายชอบเที่ยว

ผู้ชายอะไรหน้าตาดี ตัวสูงแถมหล่อรวย

คอนโด

"เดินดีๆ หน่อยสิคะ อักกก" หนูแบกร่างใหญ่ของพี่เสืออย่างทุลักทุเล ก่อนที่จะเปิดประตูคอนโด ซึ่งแน่นอนว่า หนูก็เป็นอีกคนที่มีกุญแจและคีย์การ์ดสำรอง

มาถึงก็จับร่างพี่เสือทุ่มนอนโซฟาด้านนอก

"จีน เอือก~เธอใช่ไหม" เสียงเรียกของผู้ชายที่เมาอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว กำลังพยายามเพ่งตามอง

"ถ้าไม่ใช่หนูแล้วจะเป็นใครคะ หากจะดื่มเหล้าแล้วขาดสติขนาดนี้ ต่อไปไม่ต้องดื่มเลยนะคะ"

"ขี้บ่นจัง พี่อยากอ้วก พาไปห้องน้ำหน่อยสิ"

"เฮ้อออ แล้วตัวก็หนัก ลุกขึ้นเองค่ะ!"

หนูพูดอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อมองนาฬิกา ตอนนี้ก็เป็นเวลาดึกดื่นมาก หนูต้องแอบออกมาจากบ้าน เพื่อมารับพี่เสือกลับคอนโด ซึ่งแน่นอนว่า..นี่ไม่ใช่ครั้งแรก

อ๊วกกก~อ๊วก

เสียงอ้วกกระจายเมื่อพี่เสือนั่งกอดชักโครก หนูยืนกอดอกเพ่งมองอย่างสมเพช แต่คงเพราะนิสัยที่ชอบเอาชนะและไม่เกรงกลัวใคร คงจะดวลเหล้ากับผู้ชายที่อยู่อีกคณะ ก็หนีไม่พ้นเรื่องแย่งผู้หญิงกัน

สักพักเหมือนกับว่าแอลกอฮอล์เริ่มคลาย เพราะพี่เสือมันอ้วกแถมล้วงคอเข้าไปลึกมาก ใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมง กว่าว่าจะได้สติ พอเริ่มเคลื่อนไหวได้ก็ออกคำสั่ง "โคตรปวดหัวเลยว่ะ อาบน้ำให้หน่อย"

"นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว...พรุ่งนี้ตื่นตอนเช้าค่อยอาบก็ได้มั้งคะ" หนูไม่อยากเปียกน้ำ เพราะมันฤดูหนาว แค่คิดก็สั่น "อีกอย่างวันนี้พี่เสือนอนคนเดียว ไม่มีใครได้กลิ่นด้วยหรอก"

"ขอแค่นี้ทำให้ไม่ได้หรือไงฮะ!"

"คิดจะขอร้องก็พูดจาดีๆ สิ อย่ามานิสัยเสียนะคะ"

"ก็ได้ อึกกก น้องหนมจีนครับ อาบน้ำให้กระผมหน่อย"

"พอฟื้นตัวก็ยียวนประชดประชัน"

"ปลาชดปลาชัน นี่ปลาน้ำจืดหรือปลาน้ำเค็ม.."

"โอ้ยยย ไม่ใช่ปลาค่ะ ประชดประชัน!! นี่พี่เสือเมาหรือแกล้งเมากันแน่"

ซ่าาา

หนูก็พูดตวาดออกไปอย่างนั้น สุดท้ายก็เลี่ยงไม่ได้ ต้องถอดเสื้อผ้าแล้วเปิดน้ำฝักบัวราคาแพงในห้องเพื่อรดราดร่างกำยำ สาดน้ำไล่กลิ่นอ้วกปนแอลกอฮอล์ที่ติดค้าง โดยที่ใช้ผ้าขนหนูพันช่วงล่างพี่เสือเอาไว้

"อาบน้ำทำไมเธอไม่ถอดเสื้อผ้า?" หลังจากได้สติ ผมก็มองตัวเล็กซึ่งแม้จะตาลายก็จำได้ว่าเป็นใคร "คนอะไรอาบน้ำยังสวมเสื้อผ้า"

"หยุดพูดหยุดบ่นได้ไหมค่ะ หนูอุตส่าห์ตั้งใจอาบน้ำให้ จะได้เสร็จเร็วไว นี่มันหน้าหนาวนะคะ ดึกดื่นใครจะอยากมาอาบน้ำ เดี๋ยวก็ป่วย"

"งั้นมาทำให้ร้อนก่อนดีไหม"

"ทำยังไงคะ? หรือจะพาไปวิ่งออกกำลังกาย"

"เปล่าสักหน่อย ก็แค่เอากัน เธอชอบจะตาย เวลาโดนพี่เลีย..."