เจ้าหมา..มาได้ไง
512 Words
“อะ...อะไรกันเนี่ย??”
ฉันขยับถอยหลังออกจากประตูห้องน้ำมาหนึ่งก้าว เพื่อจะตั้งสติ...
“มะ หมา! หมามาอยู่ในห้องน้ำเราได้ไงเนี่ย”
ฉันขยี้ตารัวๆ ก่อนจะสะบัดหน้าไปมาเพื่อไล่ภาพหลอนให้ออกไปจากสมอง แต่สองตาของฉันก็ยังมองเห็นภาพหมาตัวใหญ่สีดำตรงหน้าชัดเจน
“เอ่อ” ฉันจ้องมองเจ้าหมาบุกรุกที่กำลังเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของบ้านอย่างฉันด้วยสายตาเว้าวอน ราวกับรอยคอยฉันมาเนิ่นนาน...
“โอ๊ะ!” ทันทีที่ฉันสบตากับเจ้าหมา ฉันตกใจตาค้าง หัวใจเต้นเร่าๆขึ้นมาเลยล่ะ เพราะเจ้าหมาบุกรุกมันคือหมาตัวเดียวกับในฝันลามกของฉัน !!
“หมาตัวนั้นนี่!!...อะ...ราย....กัน...วะ!! ฉันตาฝาดไปใช่มั้ย ใครก็ได้ ช่วยตบหน้าหรือถีบฉันที”
ฉันจะได้หลุดจากความฝัน ไม่หมกมุ่นถึงหมาหื่นตัวนั้นไปมากกว่านี้
“.........” สุนัขตัวใหญ่พันธุ์เยอรมัน เชพเพิร์ด เจ้าของเรือนกายกำยำล่ำสัน ขนสีดำมันวาวตั้งแต่หัวจรดหาง มันลุกขึ้นยืนอย่างสง่าราวกับจ่าฝูง ดวงตาสีน้ำตาลดุดันสุดงดงามน่าหลงใหล จ้องมองกลับมายังใบหน้าของฉันก่อนจะลดต่ำลงมองช่วงกลางลำตัวด้วยสายตาหื่นซ่อนเล่ห์
“ทำไมมองหื่น??? อ๊ะ...” ฉันตาเหลือกโปน นึกขึ้นได้ว่าตัวเองอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าล่อนจ้อน หากหมาตัวนี้มันหื่นเหมือนในฝัน มันก็คงจะอันตรายไม่น้อย
“มองไรยะ” ฉันตะโกนด่าพร้อมกับเลื่อนฝ่ามือปิดเนินสวาทอวบอูมเอาไว้ แต่เจ้าหมากลับเงยหน้าขึ้นมองทรวงเต้าโตของฉันด้วยสายตาวามวาวแทน
“เฮ๊ย!” ฉันสบถใส่มันแล้วมองดุ “เดี๋ยวเหอะ!”
เจ้าหมาร้องครางหงิงๆ น้ำลายไหลย้อย ไกวหางไปมาอย่างอารมณ์ดี เหมือนจะลืมความเจ็บไปแล้ว
“เลือดนี่!” ฉันตกใจนิดหน่อย เมื่อเห็นว่ามันมีแผลบนหัวและมีเลือดไหลละตามขาหน้า จนทำให้บริเวณพื้นที่มันนอนอยู่มีรอยคราบเลือดเปรอะอยู่ “หรือว่านายถูกยิง...จริงสิ ในข่าวก็บอกว่าโดนยิงตาย!!"
ฉันอ้าปากหวอ ตาลุกวาว “หรือว่า...นี่เป็นวิญญาณของนายเหรอ!!”
เจ้าหมาส่งเสียงเห่าเบาๆ แต่น้ำลายไหลไม่หยุด ตั้งท่าเหมือนจะเดินมาหาฉัน...
“หยุดเลย หยุดอยู่ตรงนั้น!”
เจ้าหมาหยุดก้าวเท้าทันที “แฮ่กๆ แฮ่กๆ”
“ฟังคำสั่งซะด้วย...เจ้าของคงฝึกมาดี ว่าแต่นายเข้ามาในบ้านฉันได้ยังไงเนี่ย เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่หา หรือว่าเมื่อคืนฉันลืมปิดหน้าต่าง...”
ฉันหยุดกึก... “อย่าบอกนะ ว่าเรื่องเมื่อคืนไม่ใช่ความฝัน!!”
ฉันกลืนน้ำลายเอื้อก หันขวับจ้องหน้าเจ้าหมาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ “นี่นาย...นาย...ไม่จริง เป็นไปไม่ได้ ถ้าโดนขนาดนั้นฉันต้องรู้สึกสิ ใช่แล้ว มันเป็นแค่ความฝัน เมื่อคืนฉันอาจจหมกมุ่นเรื่องเขามากไป”
- Writer
