@14.00 น.
📞📲📲📲 📞
เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือดังไม่หยุด ดังถี่ต่อเนื่องจนส่งเสียงรบกวนให้คนที่นอนอยู่ตื่นงัวเงียขึ้นมา
"📞 อัลโหล
"📞 ไอ้เสือ..ทำไมมึงไม่มาเรียนวะ : จอมทัพโทรตามเพื่อน เมื่อเห็นว่าเพื่อนรักของเขาไม่มาเรียนในคาบเช้า ร้อยวันพันปีไม่เคยขาดเรียน แถมไม่บอกไม่กล่าวเพื่อนไว้อีกด้วย ผิดปกติ..ผิดปกติมากๆ
"📞 โทรมาทำไมแต่เช้า
"📞เช้าบ้านพ่อง ! มึงดิ แหกตาดูนาฬิกาด้วย นี่อย่าบอกนะว่ามึงพึ่งตื่น : จอมทัพ
"📞 อืม.... พึ่งตื่น แค่นี้นะ กูฝากลาอาจารย์ด้วย
"📞 ดะ..เดี๋ยว.. ตูด ~ ตูด ~ ตูด : จอมทัพ
เสือใต้ลืมตาตื่นขึ้นมา มองหาคนที่ร่วมกิจกรรมรักกันเมื่อคืน แต่ไม่เห็นแม้แต่เงา มองไปรอบๆบริเวณพื้นใต้เตียง เห็นเพียงเศษทิชชู่เปื้อนน้ำกามกระจัดกระจายอยู่ทั่วทั้งบริเวณห้อง
"หึ..เอาขนาดนั้นยังลุกหนีไปได้อีกนะ
เขาลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะถอนหายใจยาวพรืด..ตอนเอามันก็มันอยู่หรอก เอาเสร็จแล้วต้องมาเก็บเศษซากทิชชู่พวกนี้อีก..เห้อ..ทำไงได้วะ..น้ำตัวเองทั้งนั้นจะให้คนอื่นมาเก็บมันก็ยังไงๆอยู่
หลังจากที่จัดการกับขยะน้ำกามเสร็จ เขาหันมาจัดการอาบน้ำแต่งตัวเพื่อนที่จะเดินทางไปยังมหาลัย ไม่ได้กะจะไปเรียนหรอกนะ ไปตอนนี้กว่าจะถึงก็คงจะหมดคาบเรียนสุดท้ายพอดี แค่จะไปซ้อมบาสตามปกติอย่างเช่นทุกวัน
@มหาลัย ~ โรงยิม 🏀
~~ หลังจบการซ้อม
"พี่เสือ..พอจะมีเวลาว่างไหมคะ พอดีปลามีเรื่องเรียนอยากปรึกษา วันนี้เรียนไม่ค่อยเข้าใจเลยค่ะ พี่เสือช่วยติวให้ปลาหน่อยได้ไหม 😊
"ฉันไม่ใช่อาจารย์ผู้สอน ตอนเรียนไม่เข้าใจทำไมไม่ถามอาจารย์
"เออคือ... : น้องรหัสสายแอ๊บของเสือใต้หน้าเหวอไปชั่วขณะ ไม่คิดว่าจะโดนตอกหน้าแรงขนาดนี้ ทำเอาเธอไปต่อแทบไม่เป็น แต่ก็ยังแสร้งทำหน้าตาใสซื่อตามเดิม
"งั้นไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวปลาไปค้นคว้าเพิ่มเติมเองก็ได้ 😊 แล้วนี่พี่เสือกำลังจะกลับเหรอคะ พอดีรถปลาเสีย นี่ก็ค่ำแล้วปลาขอติดรถกลับด้วยได้ไหมคะ : น้องรหัสยังคงหน้ามึน ยังไงวันนี้ก็ต้องได้ไปกับพี่เสือ เธอวางแผนเอาไว้แบบนั้น
"ไม่สะดวก...รถฉันไม่ใช่รถสาธารณะ..
"เออ...งั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ
"มีเรื่องจะพูดแค่นี้ใช่ไหม..
"ขะ..ค่ะ...
คนที่คิดว่าตัวเองเตรียมแผนการมาดีแล้ว กลับล่มไม่เป็นท่า ขนาดเธอเป็นน้องสายรหัสของเขาแท้ๆ เขายังไม่เหลียวแลเธอเลยสักนิด..ตามจีบตามอ่อยมานานพอๆกันกับพริ้งพลอย แต่ก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้า
"เย็นชาจัด..มึงกินน้ำแข็งเป็นอาหารหลักหรือไงวะ : จอมทัพ
"น้องรหัสมึงเป็นผู้ชายใช่ไหม กูขอแลกสาย เบื่อเต็มทน..
"หึ..มันแลกกันได้ที่ไหนล่ะ ผ่านมาตั้งหลายเดือนล่ะ : จอมทัพ
".........เมื่อคืนมึงลากพริ้งออกไป..ไปส่งน้องถึงไหนวะ : ขุนศึก
"เสือก !
"อ้าวไอ้นี่..ไม่ใช่ว่าลากน้องไปกินเองนะมึง : ขุนศึก
".........
"ไม่หรอก..ไอ้เสือมันเลือกจะตาย..ไม่เอากับใครไปมั่วๆ มึงก็รู้ว่าถ้ามันไม่ชอบไม่มีทางที่มันจะยอมเอาขึ้นเตียง : จอมทัพมั่นอกมั่นใจในตัวของเพื่อนรัก รู้จักมันดี รายนี้ถ้าไม่ชอบ ไม่เอาใครง่ายๆแน่
"มึงอย่าประเมินมันต่ำ..กับคนอื่นกูเชื่ออย่างที่มึงบอก แต่กับพริ้งพลอย กูไม่เชื่อ : ขุนศึก
"ว่าแต่วันนี้น้องพริ้งหายไปไหนวะ ไม่เห็นหน้าอีกล่ะ : จอมทัพ
"เสือกอะไรกับเขา ถามหาอยู่ได้
เสือใต้เอ่ยออกมาน้ำเสียงราบเรียบ ดูไม่ทุกข์ไม่ร้อน ไม่ลนอย่างเช่นทุกครั้ง จนขุนศึกที่จับตามองอยู่เริ่มเดาทางออก ก็แน่สิ โดนกระแทกทั้งคืนขนาดนั้น ถ้าลุกไหวไข้ไม่จับก็เก่งเกินคนแล้ว
"หึ...เสร็จไอ้เสือแล้วแน่ๆ : ขุนศึกพูดคนเดียวในใจ ก่อนจะส่ายหน้าไปมาเบาๆ เหนื่อยหน่ายกับความปากแข็ง ทำทีไม่รู้ร้อนรู้หนาวของเพื่อนรัก
@1 สัปดาห์ต่อมา
"อีพริ้ง..ทุกวันนี้ไม่เห็นมึงไปเฝ้าพี่เสือเลย เกิดอะไรขึ้นวะ : มะนาว
"เปล่า..แค่พักยกไว้เฉยๆ รองานคณะเสร็จ เดี๋ยวกูลุยต่อ
พริ้งพลอยตอบเพื่อนรักออกไป ตัวก็ได้มาแล้วเหลือแค่ใจที่ต้องพยายามคว้ามันมาให้ได้ ไหนๆก็เสียตัวให้กับเขาไปแล้ว ไม่ยอมเสือตัวฟรีๆแน่ ทำไงได้ก็หลงรักเขาไปแล้วนิ ไม่ได้บ้าผู้ชายหรอกนะ แต่มันพลาดไปแล้ว แค่อยากพยายามเพื่อความรักของตัวเองดูสักครั้ง
"ไปกินชาเขียวกันไหม...ร่างกายกูต้องการคาเฟอีนเอามากๆ : พริกแกงเดินมากอดคอสองเพื่อนรักก่อนจะเดินตรงไปที่ร้านกาแฟข้างๆตึกวิศวะ
"อืม..กูก็ว่า..อยากกินชาเขียวหวานน้อย
@ร้านกาแฟ
สามหนุ่มหล่อนั่งเสวนากันอยู่ม้าหินอ่อนใต้ร่มไม้ ด้านข้างติดกับร้านกาแฟ เขานั่งคุยกันเรื่องทั่วๆไป ก่อนที่หูของคนหน้านิ่งจะได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ไม่รอช้าหันหน้าไปมองทันที
"พี่คะ..เอาชาเขียวมัทฉะลาเต้ทีหนึ่งค่ะ 😊
"รอสักครู่นะคะ 😊
หึ..หลบหน้าเขาไปนานตั้งแต่วันนั้นที่ขึ้นเตียงด้วยกัน หากเขาไม่มานั่งข้างร้านกาแฟนี้ ก็คงจะไม่ได้เจอสินะ ได้ยินเสียงแค่ไม่กี่ประโยคก็จำได้แล้ว แน่ล่ะสิก็คืนนั้นทั้งคืนเขาฟังเสียงเธอแทบไม่ได้หลับได้นอน คงไม่ต้องบรรยายหรอกนะว่าไปฟังอีท่าไหน...เสียงหวานหูชวนให้หลงไหล มีคนเดียวที่ทำเขาคลั่งได้ขนาดนั้น
"ไง !...
"พะ..พี่เสือ ! คนตัวเล็กทำตาโตไม่คิดว่าจะได้เจอเขาที่นี่ หลังจากที่ไม่เจอมานานนับสัปดาห์
"ตกใจอะไร...
"ปะ..เปล่าค่ะ
"ขอคุยด้วยหน่อย
"ได้สิคะ 😊
คนเป็นพี่เดินนำไปในที่ลับตาคน ส่วนคนเป็นน้องเดินตามไปอย่างว่าง่าย
"คิดถึงหนูเหรอคะ 😊 ไม่เจอตั้งหลายวัน
"เพ้อเจ้อ..
"แต่หนูคิดถึงพี่นะ..คิดถึงมากๆ 😊
"พูดแบบนี้ยังไม่เข็ดสินะ
"หนูแค่ล้อเล่นเอง หยอกๆหน่อยก็ไม่ได้..ว่าแต่เรียกหนูออกมามีอะไรคะ
"ฉันอยากคุยเรื่องคืนนั้น
"เรื่องมันผ่านมาแล้ว ก็ช่างมันเถอะค่ะ หนูเข้าใจว่าพี่ทำไปเพราะแค่ช่วยหนู..
"ฉันอยากให้เธอเก็บมันเป็นความลับ อย่าให้ใครรู้ว่าฉันกับเธอ มีความสัมพันธ์ที่เกินเลยกัน
"ทำไมคะ
"ฉันต้องตอบเธอด้วยเหรอ ?
"โอเคๆ ค่ะ..ความลับก็ความลับ...แล้วหนูยังสามารถจีบพี่ต่อได้ไหมคะ..ถ้าไม่ได้หนูไม่ตกลงนะ
"อยากทำอะไรก็ตามใจเธอ ฉันบังคับได้หรือไง
"อืม..งั้นแปลว่าจีบต่อได้ วันนี้อยากปิดเป็นความลับก็ไม่เป็นไรค่ะ หนูโอเค..
"แค่นี้ใช่ไหมคะที่พี่จะบอก...หนูจะได้ไปเรียน
"อืม..เข้าใจง่ายๆก็ดี
"บาย..แล้วเจอกันนะคะ 😊
คนตัวเล็กหันหลังให้เขาทันที ใบหน้าจากเดิมที่ยิ้มแป้น แปรเปลี่ยนเป็นเศร้าหมองลงในพริบตาเดียว ใช่ว่าเธอจะไม่รู้สึก ก็เธอรักเขาไปแล้ว เรื่องระหว่างเขากับเธอเป็นเพียงแค่อุบัติเหตุรักบนเตียงเท่านั้น เข้าใจดีว่าเขาเองไม่ได้มีเจตนาจะทำแบบนั้นกับเธอ ถึงแม้ว่าจะเสียใจอยู่บ้าง แต่คนอย่างพริ้งพลอยก็ยังคงฝืนยิ้มให้เขาเสมอ