หลายวันต่อมา
มันแปลกมาก...แปลกที่หลายวันมานี้ฉันคิดว่าฉันก็ตื่นเวลาเดิมนะ ก็เก้าโมงเหมือนเดิมแต่ทำไมพอตื่นมาแล้วเจอเขาทุกวันเลยล่ะ ฉันขมวดคิ้วมองคุณสายฟ้าที่กำลังนอนหลับอยู่ข้างๆขณะที่เขายังหลับลึกอยู่ รึว่าเขาอยากพักผ่อนนะเห็นโหมงานหนักมาหลายวันแล้ว
ช่วงเขาทำงานหนักคือหนักจริงๆนะหนักจนเขาไม่มีเวลามาก่อนกวนฉันเลยฉันเห็นเขาแค่ตอนตื่นแค่นั้นส่วนเขาโพล่มาอีกทีตอนฉันหลับไปแล้ว ฉันมองใบหน้าหล่อคมตรงหน้าที่ดูจะโทรมลงไปอย่างทำอะไรไม่ถูก
"คิดจะฆ่ากันตอนหลับรึไง?"
ฉันสะดุ้งเมื่อจู่ๆเสียงนิ่งก็ถามขึ้นพร้อมกับดวงตาดุดันที่กำลังลืมตาขึ้นมาสบตากัน ฉันกัดริมฝีปากตัวเองพร้อมกับขยับลุกนั่ง
"ไม่ใช่นะคะ"
ถึงจะอยากก็เถอะ..
"ผมมีประชุมสิบเอ็ดโมง"
ฉันหันมองคุณสายฟ้าที่เพิ่งพูดอย่างงงๆก่อนเขาจะลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไป นี่เขาบอกฉันรึกำลังเตือนความจำตัวเอง..ฉันคิดอย่างงงๆแต่ก็ลุกขึ้นและออกมาล้างหน้าที่ห้
