“โอ๊ยอะไรกันเนี่ย” เธอหันมองหน้าเขาด้วยสายตาตำหนิ เขายิ้มเจื่อนให้เธอเหมือนรู้สึกผิดอยู่กรายๆ
“คุณไม่รู้เหรอว่ายัยสุมีแฟนแล้ว”
“ก็...มันก็แค่...สนุกกัน”
“แล้วสนุกมั้ยล่ะ”
เขาพูดไม่ออก เพราะเวลานี้คงไม่สนุกสักเท่าไหร่
“ขึ้นจากอ่างได้แล้ว แล้วก็รีบใส่เสื้อผ้าซะ เราสองคนควรออกไปจากห้องของพวกเขาได้แล้ว”
เธอรอจนเขาใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้วจึงเดินควงแขนกันออกจากห้องน้ำเหมือนเช่นคู่รัก พอพ้นประตูห้องนอนออกมาก็เผชิญหน้ากับธนาวินเข้าอย่างจัง ธนาวินมองเธอพลางมองผู้ชายคนนั้นพลางอย่างไม่อยากจะเชื่อ...
“เห็นมั้ยวิน สุบอกแล้วว่าอย่าเพิ่งเข้าไป”
“อ้าววิน...ขอโทษนะที่มารบกวน” สีหน้าของอรวิภายิ่งกว่าขอโทษเสียอีก นั่นเพราะรู้สึกว่ากำลังช่วยเพื่อนทำผิด เธอเหมือนสมรู้ร่วมคิดกับคนร้าย
“ไม่เป็นไรหรอกอร ว่าแต่อรเลิกกับแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่”
ธนาวินไม่ด่าตรง ๆ แต่ใช้คำถามแทงใจแทน เพราะเขาค่อนข้างแปลกใจที่อ
