“ความตายมิได้มาอย่างง่ายดาย เจ้าอยากตายก็ไม่ได้ตาย หากท่านปู่ข้าไม่อนุญาต” ฟ่านอี้นึกถึงแผนการของท่านปู่
“เก้าราตรีนี้ข้าคงมีความสุขมาก”
“แต่มีข้อแลกเปลี่ยน”
“ข้อแลกเปลี่ยนอันใด”
“มอบกิ่งกำเนิดของนางให้กับข้า ต่อไปอี้หรูต้องเป็นของข้าแต่เพียงผู้เดียว หากได้ครอบครองกิ่งกำเนิดของนางย่อมร่วมหอกับนางได้เช่นสามีภรรยาทั่วไป”
“นางรักเจ้า เซียนพฤกษาไม่ดูดกลืนธาตุหยางในกายคนรัก เจ้าจะกลัวสิ่งใดอีกเล่า” เซี่ยฟงกล่าวราวกับเยาะเย้ย
“ข้าต้องการครอบครองกิ่งกำเนิดของนาง ส่งมันมาให้ข้า”
“กิ่งกำเนิดของนาง ข้าฝังไว้ใกล้หัวใจ”
เซี่ยฟงฉีกเสื้อบริเวณหน้าอกข้างซ้าย มีรอยคล้ายกิ่งไม้ทิ่มตำเป็นรูลึกลงไป แผลสมานนานแล้ว
“หมายความว่ากิ่งกำเนิดของนางอยู่ในกายเจ้า” ฟ่านอี้นึกไม่ถึงว่าเซี่ยฟงจะฝังสิ่งนี้ไว้ในตำแหน่งหัวใจ
“ข้ารักนางไม่ต่างจากเจ้าหรอกฟ่านอี้ หากจะนำกิ่งกำเนิดของนางออกจากกายข้าได้ ย่อมหมายความว่
