ปรเมศวร์เดินเข้าบริษัทด้วยอารมณ์และสีหน้าที่บ่งบอกว่าเขาไม่ต้องการสนทนากับใครทั้งนั้น เดินดุ่มๆ ไปยังลิฟต์แล้วขึ้นไปด้านบน
ขณะที่คนเป็นประธานบริษัทเพิ่งจะมาถึงแต่กลับเห็นรถลูกชายคนโตแล้ว รีบเดินไปยังเคาน์เตอร์พนักงานต้อนรับด้านหน้าอย่างไว
"ตาใหญ่มานานหรือยัง!"
"เข้าลิฟต์ไปเมื่อกี้เลยค่ะท่านประธาน"
คุณประณพรีบเดินจ้ำอ้าวไปใช้ลิฟต์ด้านหลังทันที ท่ามกลางเหงื่อที่แตกออกเป็นพลั่กๆ สาบานว่าตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยตื่นเต้นเท่านี้มาก่อน
ปรเมศวร์เดินเข้าไปหยุดอยู่ในห้องพ่อตัวเองโดยไม่ได้ถามเลขาหน้าห้องก่อนอย่างเช่นทุกครั้ง แต่พอเห็นภายในห้องเงียบไม่มีใครอยู่ อีกทั้งกองเอกสารยังถูกวางอยู่เป็นระเบียบเสมือนยังไม่ผ่านการใช้งาน
"ตาใหญ่มาแล้วใช่ไหม!" คุณประณพถามเลขาหน้าห้องรีบๆ
"มะ..มาแล้วค่ะ" เพราะไม่เคยเห็นท่านประธานในลุคนี้สักทีเธอก็ตกใจเช่นเดียวกัน
แอรด..
ปรเมศวร์หันขวับเมื่อได้ยินเสียงเปิดประ
