วันนี้ม่านฟ้ารู้สึกว่าต้องมีอะไรไม่ปกติแน่ๆ
ตั้งแต่เธอก้าวเท้าเข้ามาในโรงพยาบาล รู้สึกว่าเพื่อนร่วมงานจะยิ้มให้เธอเยอะกว่าปกติ
"พี่หมอมีน สวัสดีค่ะ"
ม่านฟ้าเห็นหมอมีนกำลังเดินเข้าตึกมาพอดี
"เอ้ออ..สวัสดีจ้ะน้องฟ้า วันนี้พี่รีบไปก่อนนะ"
หมอมีนยิ้มแห้งๆส่งให้เธอแล้วก็เดินหนีไป
(เอ๊ะ...วันนี้หมอมีนเป็นอะไรปกติจะจีบปากจีบคอพูดนั้นพูดนี้กับเธอ แต่วันนี้แทบจะไม่พูดอะไรเลย)
"หมอฟ้าสวัสดีค่ะ"
คุณพยาบาลสาวที่ปกติคนนี้แทบจะไม่ค่อยพูดอะไรกับเธอเลยเดินผ่านมาก็เข้ามาทักอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส่
"ช่างเถอะก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ"
ม่านฟ้าพูดกับตัวเองก่อนจะเดินไปประจำโต๊ะ วันนี้เธอต้องออกตรวจคนไข้กับอาจารย์หมอที่ตึกผู้ป่วยทำให้เธอไม่มีเวลาคิดอะไรมาก
//////////////////
หลังจากวันนั้นมาบรรยากาศการทำงานของม่านฟ้าก็ดีขึ้นอย่างมาก
ตอนนี้ก็เข้าสู่ช่วงสุดท้ายของการฝึกงาน
ม่านฟ้าก็ทุ่มเทเวลาจนแทบจะไม่มีเวล
